[บันทึก Otome Game] 21 : Charade Maniacs

 

เล่น charade maniacs แล้วจ้า (ขอเรียกย่อๆ ว่าชาเระมานิ)

ความจริงเคยยืมของเพื่อนมาเล่น แต่ไม่ว่าจะทำยังไงก็เข้ารูทหนุ่มหัวฟ้าสุดคาวาอี้ไม่ได้ซะที ก็เลยคืนเพื่อนไปแล้วก็ไม่ได้มีความคิดจะซื้อมาเล่นอีกเลย จนกระทั่งเล่นเกม 時アポ ที่มีคนเขียนเดียวกัน เราประทับใจเกมนั้นที่ปลุกความขี้เผือกเราได้มากๆ แถมรีวิวชาเระมานิยังดีมากๆๆ อีกด้วย ก็เลยคาดหวังว่าชาระมานิที่เป็นแนว サスペンス เหมือนกัน คนเขียนเดียวกัน ก็ต้องปลุกความเป็นโคนันเราได้เหมือนกันดิ! เป็นจุดเริ่มต้นให้ซื้อมาเล่นจากที่ตอนแรกไม่คิดจะเหลียวแล ฮา

เว็บอฟช: https://www.otomate.jp/charade_maniacs/

เรื่องย่อเกมนี้แบบพยายามสั้น

นางเอกและผู้ชายที่จีบได้คนอื่นๆ 9 คนโดนพาตัวไปต่างโลก ต้องไปแสดงละครให้คนต่างโลกดู ถ้าแสดงดีสะสมคะแนนไปเรื่อยๆ ก็กลับโลกเดิมได้ หรือจะหาโปรดิวเซอร์ ผู้ที่อยู่เบื้องหลังในการพาทุกคนมาโลกนี้ก็ได้เหมือนกัน ตอบถูกก็กลับโลกเดิมได้ ซึ่งโปรดิวเซอร์ที่ว่าดันอยู่ในกลุ่มคนที่โดนพาตัวมา แต่ใครกันล่ะคือโปรดิวเซอร์คนนั้น ในเมื่อทุกคนก็ปฏิเสธและทำเหมือนตัวเองเป็นผู้เคราะห์ร้ายในครั้งนี้เหมือนกัน

ความรู้สึกหลังเล่นเกมนี้

*คำเตือน ไม่ค่อยมีคำชม ใครเป็นติ่งเกมนี้ก็อย่าอ่านเลย อย่าด่าเค้าด้วยนี่ความเห็นส่วนตัวเค้า TwT *

* เตือนอีกที นี่เป็นความเห็นส่วนตัวของเราเท่านั้น คนที่ชอบเกมนี้มีเยอะแยะมากมาย ถล่มทลายทั่วเกาะญี่ปุ่น (เว่อร์) เพียงแต่เกมนี้อาจไม่ถูกจริตเราเท่านั้น หากท่านสงสัยว่าเป็นงี้จริงหรือเปล่าโปรดลองเล่นเอง อย่าเชื่อข้าพเจ้า *

เหนื่อย.... 

เหนื่อยมาก....

เพิ่งรับรู้ได้ว่าเกมแนว サスペンス นี่ก็เป็นดาบสองคมเหมือนกันเนาะ ถ้าไม่ได้ไม่ชอบทุกรูทก็จะเป็นอะไรที่เล่นสนุกมาก เพราะในแต่ละรูทจะเผยปริศนาแต่ละอย่างๆ คอยกระตุ้นต่อมเผือกเราเรื่อยๆ ให้อยากเล่นต่อไม่หยุดยั้ง 

แต่ถ้าเกมไหนที่มีบางรูทไม่สนุกจะเป็นอะไรที่ทรมานมากๆๆๆๆ เพราะไม่เล่นก็ไม่ได้ อยากข้ามก็ยากหน่อยเพราะแทบทุกรูทมันมีปริศนาบางอย่างที่อาจจำเป็นต้องรู้ แล้วเกมแนวนี้ (ส่วนใหญ่เท่าที่เล่นมา) ก็มักจะบังคับให้เล่นทุกรูทเพื่อปลดล็อกรูทสุดท้ายหรือ 真相ルート ด้วย 

ซึ่งชาเระมานิเป็นแบบที่ว่ามาตามย่อหน้าข้างบนค่ะ....

คือปริศนาเขาก็สนุกแหละ ได้เดานู่นเดานี่ มีบางอย่างที่คาดไม่ถึงบ้าง ตกอกตกใจเป็นระยะๆ แต่บางทีผู้ชายในรูทก็น่าหงุดหงิดน่ามคาน บางรูทไม่ได้ดึงดูดให้อยากเล่นต่อจนจบแต่มันก็ต้องเล่นอ่ะมาขนาดนี้แล้ว ก็เลยเป็นอะไรที่ทรมานมากๆๆๆ แบบเมื่อไหร่จะจบรูทนี้ เมื่อไหร่พวกเธอจะรักกัน เมื่อไหร่ฉันจะไปรูทต่อไปได้สักที อ๊าก แล้วพอถึงรูทที่ตัวเองอยากเล่นมาตลอด ดันโดนแบดเอนด์ตอกหน้าซ้ำๆ มันก็เลยแบบ...แอบห่อเหี่ยวเล็กน้อย สุดท้ายก็เลยเล่นไม่ถึง 真相ルート  ค่ะ เพราะเหนื่อยมาก อยากเติมน้ำตาลให้ตัวเองก่อน TTT ขอหนีไปเล่นเกมอื่น แง

แต่ก็ใช่ว่าจะรู้สึกแบบนั้นทุกรูทนะ รูทที่เล่นแล้วสนุกมากๆๆๆ วางไม่ลงก็มี ลุ้นจนแบบไม่จบคืนนี้นอนไม่หลับ XD

พูดถึงนางเอก นางเอกเกมนี้ไม่ใช่แนวแบบที่ชอบเลยค่ะ... น้องก็เป็นเด็กดีแหละแต่หัวเป็นทุ่งดอกไม้มากไปหน่อย ประมาณว่า อยากเชื่อใจทุกคน ไม่อยากสงสัยว่าคนไหนเป็นโปรดิวเซอร์ ไม่อยากทำร้ายใครในการแสดงละคร แต่ก็อยากออกไปจากที่นี่ อะไรเงี้ย โอ๊ยเอาสักทาง ถถถถถถถ มันก็พอเข้าใจแหละว่าถ้าเด็กดีอย่างฮิโยริมาอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ การแสดงออกแบบนี้ก็เป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้ว แต่น้องเป็นนางเอกที่คนเขียนสามารถรังสรรค์ได้ไงว่าจะให้ออกมาเป็นแบบไหน ซึ่งนางเอกที่เขาสร้างมันไม่ใช่นางเอกแบบที่เราชอบเท่านั้นเอง (งงป่ะ เบียวเนาะ) บางรูทฮิโยริก็เชื่อเจ้าของรูทหมดใจทั้งที่เห็นอยู่ทนโท่ว่ามันไม่ด้าย อะไรเงี้ย หรือมีหลายรูทมากที่จู่ๆ นางเอกก็โดนบังคับให้ชอบเจ้าของรูทแบบงงๆ ว่าไปชอบตอนไหนฟะ ไหงเมื่อกี้ยังบ่นที่เขามาเจ๊าะแจ๊ะอยู่เลยนี่นา....

สรุปว่าเกมนี้น้ำตาลน้อย ไม่ค่อยมีฉากหวานๆ เขินๆ เท่าไหร่ แต่เนื้อเรื่องแน่นปั้ก ใครชอบเดาคนร้าย เดาตัวตนที่แท้จริงจากการสังเกตคำพูดและการกระทำก็แนะนำเกมนี้ค่ะ

พูดถึงส่วนที่เราชอบบ้างดีกว่า

ชอบเพลงค่ะ เพราะมาก ทั้ง op แล้วก็เพลงก่อนกดเล่นเกม ชอบที่คอยหย่อนๆ คำใบ้ใส่ในรูทตลอดก็เลยเดาๆ สนุกดี แบบเอ๊ะคำพูดนี้น่าสงสัยนะ เอ๊ะทำไมคนนี้ทำแบบนี้หรือว่าจะเป็นโปรดิวเซอร์! น่าสงสัยจัง! อะไรเงี้ย ถ้าคนเขียนคนนี้ออกเกมแนว サスペンス มาอีกก็คงซื้อ แต่ขอแบบสัก 4 รูทได้มั้ยคะ เจอไป 9+1 รูทคือไม่ไหว ขอลาตายก่อนค่ะ เหน่ย orz

 

หลังจากนี้จะเป็นเพียงบันทึกความรู้สึกเราตอนเล่นแต่ละรูทเท่านั้น

ไม่ใช่รีวิวแต่อย่างใด

และ สปอย โปรดหนีไป

โทโมเสะ

เล่นรูทนี้เป็นรูทแรกเพราะคิดว่าโทโมเสะไม่ใช่โปรดิวเซอร์แน่นอนล้านนนนนนนนนนนเปอร์เซ็นต์ และดูท่าทางไม่ค่อยเผยไต๋อะไรเกี่ยวกับเนื้อเรื่องเท่าไหร่ ไม่น่าจะใช่รูทที่ล็อกไว้แน่ๆ (ประสบการณ์ตอนจะเข้ารูทน้องหัวฟ้ามันสอนพ้ม ใครน่าสงสัยก็อย่าเพิ่งพยายามไปเข้ารูทเล้ย เข้าไม่ได้หรอก ถถถ) แน่นอนว่าผ่านเข้ารูทมาได้แบบชิวๆ เหมือนที่คิดไว้เลย

อีกเหตุผลนึงที่เข้ารูทโทโมเสะเป็นรูทแรกทั้งๆ ที่ไม่ใช่สเปคก็เพราะว่า...สงสารค่ะ

คือเอาติงเดินตะแคงตีลังกากลับหัวอยู่บนดวงจันทร์แล้วมองลงมายังรู้เลยว่าโทโมเสะรักนางเอกข้างเดียว ทำได้ทุกอย่างเพื่อนางเอก ไม่ไว้ใจใครนอกจากนางเอก นางเอกชวนไปข้างนอกก็ทำหน้าดีใจ นางเอกบอกว่าโทโมเสะเป็นน้องชาย เป็นเพื่อนสมัยเด็กก็ทำหน้าเศร้าใจ เนี่ยดูออกง่ายจะตาย เขารู้กันทั้งจักรวาลแล้วมั้งมีนางเอกอ่ะไม่รู้ตัวอยู่คนเดียว (หรือแกล้งไม่รู้หรือเปล่าไม่รู้ ลืมละ) ก็เลยแบบว่าไม่เป็นไรนะโทโมเสะคลุง! เดี๋ยวพี่สาวจะช่วยให้ความรักของเธอสมหวังเองงง

ข้างบนคือความรู้สึกตอนแรกเริ่ม

ส่วนความรู้สึกระหว่างเล่นรูทนี้คือ......... รำคาญ หงุดหงิด มึนงง รำคาญ หงุดหงิด รำคาญ รำคาญ

รำค๊าญญญญญญญญญญญรำคาญแบบที่ไม่ได้รำคาญเกมไหนมานานมากๆ ละ

พอมานึกๆ สาเหตุที่ทำให้เล่นไปรำคาญไปหงุดหงิดใจไปก็คงเป็นเพราะทั้งการกระทำของโทโมเสะและนางเอกที่เรารู้สึกว่า วั๊ทเดอะหน่านี๊ อยู่หลายจุด อาทิเช่น

- เรารู้สึกว่าความรักของโทโมเสะมันโอโม่ยและเมวะขุมากๆ เห็นท่าทางนางเอกตอนคิสซีนรอบแรกก็น่าจะรู้อยู่แล้วป่ะว่านางเอกไม่ได้ชอบตัวเอง ก็ยังจะดึงดันอีก ด้วยการบอกว่าไม่อยากกลับโลกเดิม ถ้ากลับโลกเดิมก็เป็นได้แค่น้องชาย/เพื่อนสมัยเด็กนางเอก แต่ถ้าอยู่โลกนี้ก็จะเท่าเทียมกับนางเอก จะได้เล่นหนังรักกับนางเอก มีโอกาสได้กอดได้จูบกับนางเอกอีก โอ้อะไรเนี่ย ถ้ามองในมุมคนที่ไม่ได้ชอบแล้วมาถูกพูดแบบนี้ใส่ก็อดขนลุกไม่ได้อ่ะ แล้วเราก็มองในมุมนางเอกที่ดูจากท่าทางความคิดต่างๆ นานาก็ไม่ได้ดูชอบโทโมเสะในทางนั้นเลย ก็เลยอดหนักใจปนลำไยแทนไม่ได้

- นางเอกที่ดูไม่รู้ตัวแล้วก็ไม่ได้คิดจริงจังกับเรื่องของโทโมเสะสักเท่าไหร่...........

- การที่นางเอกสงสัยว่าโทโมเสะเป็นสปอนเซอร์หรือเปล่า.......แถมยังไปถามโทโมเสะตรงๆ อีก......... *กุมขมับ* คือ ขนาดเราที่เป็นผู้เล่น ได้เจอโทโมเสะคลุงแค่ไม่กี่ชั่วโมงยังรู้เลยว่าเขาไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับอิเซไค แต่เธอ! ที่เจอโทโมเสะมาครึ่งชีวิตยังจะกล้าสงสัยอีกเหรอ??? แถมเหตุผลที่สงสัยก็เป็นเพราะว่า โทโมเสะไม่อยากกลับโลกเดิม / ตั้งแต่โทโมเสะมาที่โลกนี้ก็ทำตัวแปลกไป นี่มันก็แบบ......... *กุมขมับอีกรอบ* โอ๊ยยยเซนะ ฮิโยริ! โทโมเสะบอกจนปากเปียกปากแฉะอยู่ว่าที่ไม่อยากกลับมันเป็นเพราะอะไร เธอก็ยังจะแกล้งไม่รับรู้แล้วไปสงสัยเรื่องอื่นแทนเร้อออ

- การที่ทั้งสองคนทำตัวเมวะขุคนอื่น! อย่างเช่นจู่ๆ โทโมเสะก็จูบนางเอกแบบดึงดันต่อหน้าเรียวอิจิกับโซตะ (สองคนนี้ป่ะนะลืม) , นางเอกแสดงละครอยู่ดีๆ โทโมเสะก็เข้ามาแทรกในบทละคร, นางเอกทำตามใจตัวเอง พูดอะไรที่ไม่เกี่ยวกับตัวบทจนโดนบทลงโทษรอบสอง

และอื่นๆ มากมาย

เล่นๆ ไปก็จะมีแต่ความรู้สึกที่แบบ.............. *กุมขมับ* จนชักจะเริ่มไม่เข้าใจจริงๆ ว่าปัญหารูทนี้มันอยู่ตรงไหน คือจริงๆ มันก็มีวิธีแก้ปัญหาที่ง่ายกว่านี้มั้ย ทำไมอิสองคนนี้ต้องทำให้มันอิรุงตุงนังวุ่นวายจนรบกวนคนอื่นด้วย คิดว่าที่นี่มีแค่พวกเธอสองคนหรือไง ไม่เข้าใจ๊ แต่ก็พยายามคิดว่ามันคือหนทางการ character development ของโทโมเสะที่คนเขียนพยายามปูมามั้ง.... เพราะสุดท้ายโทโมเสะก็ดีขึ้นจริงๆ นั่นแหละ แต่ด้วยความที่รูทมันสั้นอ่ะ ก็เลยรู้สึกไม่ค่อยสมูธเท่าไหร่

ช่วงหลังตอนท้ายรูทที่โทโมเสะเดิมพันกับคนที่ใส่หน้ากากก็สนุกดี ลุ้นดี

สิ่งที่เราชอบในรูทนี้คือ...โซตะ! (สรุปนี่รูทใคร?) ชอบการพากย์ด้วย พากย์ดีมากเลย แต่ก็เป็นอีกหนึ่งคนที่น่าสงสัยอ่ะ กว่าจะได้เล่นคงท้ายๆ นู่นแหละมั้ง

 

มิสุกิ

ออกแนวพี่ชาย (หรือพี่สาว?) ขี้เล่น ชอบหยอก มีความเป็นผู้ใหญ่ คาริสม่ามาเต็ม พึ่งพาได้ เหตุผลที่เล่นรูทนี้เป็นรูทต่อมาเพราะว่าเคยสกิปทั้งรูทเพื่อจะได้เข้ารูทน้องหัวฟ้าเมื่อสองปีก่อน (แต่แน่นอนว่าถึงจะสกิปทั้งรูทมิสุกิและเคโตะก็ยังไม่สามารถเข้ารูทน้องหัวฟ้าได้ ตอนนั้นก็เลยคืนเกมเพื่อนไป) ก็เลยรู้ละว่าเป็นรูทที่ไม่ได้ล็อก ไม่ใช่โปรดิวเซอร์แน่นอนล้านนนนนนนเปอร์เซ็นต์

เอนีเวย์! รูทมิสุกิเผยปริศนาเยอะมากกกกก และสนุกมากกกกกกกกกก เราเล่นตาแหกยิงยาวเลยเที่ยงคืนจนวันต่อมาไปทำงานไม่ไหว........... /โคตรเกเร เป็นรูทที่สนุกจนช่วงหลังวางพีเอสวีต้าไม่ลงจริงๆ และมีเรื่องให้ตกใจตะลึงตึงๆ เยอะมาก อาจจะเพราะเล่นเป็นรูทแรกๆ ด้วยมั้ง ยังไม่ค่อยรู้อะไรในเรื่องเท่าไหร่ พอเฉลยปริศนาหลายๆ อย่างตู้มๆๆ เลยตกใจเยอะมาก (แถมรูทโทโมเสะไม่บอกอะไรซ้ากกะอย่างด้วย รู้แค่ว่าเจอแขนจำลองที่แปะชื่อเคโตะในร้านเท่านั้นเอง)

ฉากที่ชอบที่สุดในรูทคือตอนที่มิสุกิต้องเลือกว่าจะผลักพี่ชายที่กลายเป็นมนุษย์ต่างโลกหรือนางเอกเข้ากองไฟ ลุ้นมาก มันส์มากจีง ถึงบทสรุปจะทำให้รู้สึกว๊อทเดอะหน่านี๊แบบนี้ก็ได้เรอะไปบ้าง (ตรงที่แคสต์ทุกคนตายหมดยกเว้นมิสุกิกับนางเอก) แต่ช่วงท้ายยยที่บอกว่าพยายามกู้ข้อมูลทุกคนจนเกือบครบละก็เลยแบบ เออ พอยอมรับตอนจบนี้ได้บ้าง

 

เรียวอิจิ

เผลอไปอ่านเจอในบล็อกคนญี่ปุ่นว่าหมอนี่มันยะไบ้โอโตโกะ

ทั้งๆ ที่จากที่เล่นมา ก็ดูเป็นพี่ชายใจดี อ่อนโยน และมีไฝใต้ตา (ไม่เกี่ยว) ก็เลยสงสัยหนักมากว่ายะไบ้ยังไงวะ มีอะไรหนักกว่าโทโมเสะอีกเหรอ??? หรือยะไบ้ในทางที่ดี??? ด้วยเหตุนี้จึงเข้ารูทพี่ชายแสนดีคนนี้เป็นรูทถัดมา

หลังจากเล่นจบ: อืม............เป็นยะไบ้โอโตโกะจริงๆ นั่นแหละ

เริ่มมารู้สึกว๊อทเดอะ!! ก็ตอนที่หน้าของเรียวอิจิแปลกๆ ไปเนี่ยแหละ หน้าโคตรยัน โคตรชั่วร้าย สัมผัสได้ถึงความไม่ธรรมดา และก็ไม่ธรรมดาจริงๆ เพราะหมอนี่คือสปอนเซอร์ พันธมิตรโปรดิวเซอร์ มีความบ้าคลั่งและอิหยังวะเต็มเปี่ยม!

เริ่มช่วงแรกๆ ก็รู้สึกฮะ! อะไรของหมอนี่!! ตั้งแต่เป็นคนที่ทำให้เคียวยะเหลือ 0 พ้อยท์และ DEAD END แล้ว ละยังมามีหน้ามาตีหน้าซื่อคุยกับทุกคนเป็นปกติอีก แน่นอนว่าพอเกิดเหตุการณ์แบบนี้ก็ไม่มีใครอยากคุยกับเรียวอิจิ (โดยเฉพาะมิสุกิที่โกรธมากๆๆๆๆๆ) ยกเว้นนางเอก................. ใช่ค่ะ อีกหนึ่งบุคคลที่อิหยังวะในรูทนี้ก็คือนางเอกเองนั่นแหละ ทั้งๆ ที่เห็นต่อหน้าต่อตาว่าเรียวอิจิเป็นคนที่ทำให้เคียวยะต้องตาย แต่นางเอกก็ยังคงแบบ คุณฟุตามิไม่ได้ตั้งใจทำแบบนั้นหรอก ฉันเชื่อใจเขา อะไรเงี้ย เราก็แบบ เอ่อออออออออ...................... ฮิโยริตั้งสตินะลูก

เอาจริงๆ ก็ไม่ค่อยชอบนางเอกตั้งแต่รูทโทโมเสะละ บวกกับรูทอื่นๆ ที่นางเอกค่อนข้างมีแนวคิดโลกสวย แบบ ฉันอยากเชื่อใจทุกคน ฉันไม่อยากสงสัยใครเลย ฉันไม่กล้าทำร้ายใคร แต่ฉันก็อยากกลับบ้าน อะไรเงี้ย ยิ่งมาเจอนางเอกในรูทนี้อีกก็แบบ อ่า...อีกทวีความไม่ชอบเข้าไปใหญ่ แต่ก็...งืม...แต่มันก็เป็นโอโตเมะเกมอ่ะเนาะ ถ้านางเอกไม่อยู่ข้างเจ้าของรูท (ที่เป็นคนแปลกๆ แบบนี้) แล้วใครมันจะอยู่ข้างเขาอ่ะเนาะ งืมๆ

พอเล่นรูทนี้จบปุ๊บ สายตาที่มองเรียวอิจิเปลี่ยนไปทันที จากที่ตอนแรกมองว่าเป็นพี่ชายใจดี ตอนนี้เห็นหน้าทีไรก็อยากต่อยสักที (ขอโทษเมนเรียวอิจิทุกคนด้วยค่ะ)

 

มาโมรุ

รูทนี้เป็นอีกรูทที่เฉลยปริศนาเยอะอยู่ (มั้ง) ใครที่ไม่รู้อะไรมาก่อนก็น่าจะตกใจอยู่อ่ะ แต่เราโดนสปอยมาแล้วก็เลยไม่รู้สึกอะไรใดๆ ทั้งสิ้น ฮา ย้อนกลับไปเมื่อสองปีก่อน (อีกแล้วเรอะ) ด้วยความคับแค้นใจที่เข้ารูทน้องหัวฟ้าไม่ได้ ก็เลยไปเปิดอ่านสปอยเกมนี้ในบล็อกภาษาอังกฤษ แต่อนิจจา เราโง่ภาษาอังกฤษมากกกกกกก อ่านก็เหมือนไม่ได้อ่าน อ่านไม่รู้เรื่อง (................) รู้อย่างเดียวคือในซีจีรูปนึง เป็นรูปที่แขนมาโมรุเป็นเยลลี่สีฟ้าๆ ภาพติดตาจำได้จนถึงทุกวันนี้ พอมาเล่นตอนนี้ก็เลยพอปะติดปะต่อได้ว่ามาโมรุน่าจะอยู่ฝั่งมนุษย์ต่างโลกแหละ ประกอบกับมีสักรูทนึงที่บอกว่าสปอนเซอร์เป็นลูกครึ่ง พอมาเฉลยในรูทว่ามาโมรุเป็นครึ่งมนุษย์ครึ่งมนุษย์ต่างโลก+เป็นสปอนเซอร์เลยไม่ค่อยตกใจเท่าไหร่ แต่สิ่งที่ทำให้ปวดใจในรูทนี้ก็คือ การที่นางเอกบอกว่าขยะแขยงมนุษย์ต่างโลกในตอนแรก แล้วตอนหลังมาเฉลยว่าที่มาโมรุไม่ยอมให้นางเอกจับแขนนักหนาก็เพราะกลัวว่านางเอกจะรังเกียจตัวเองเนี่ยแหละ เป็นอะไรที่แบบ พฮรืออออโฮรรร สงสารจังเลยยย ;-----; 

ปกติเล่นเกมนี้แบบไม่ค่อยขวยเขินหัวใจกิ๊บกิ้วเท่าไหร่ น้ำตาลต่ำมากๆ จนกระทั่งมาเจอมาโมรุเรียกตุ๊กตาหมีว่า ‘เด็กคนนี้’ นี่แหละ โอ้โห...ล้มตาย เขิน /เขินอัลลัย

 

โซตะ

โซตะเป็นคนที่ทำให้เราจำชื่อนักพากย์ มัทสึโอกะ ได้ (คือก่อนหน้านี้อาจจะเสพงานที่เขาพากย์อยู่แหละมั้ง แต่จำไม่ได้ เพิ่งมาจำชื่อได้ก็เกมนี้ //ไปค้นเพิ่มเติมมา เขาพากย์น้องหัวหมูป่าในคิเมทสึด้วยแหละ! เสียงคนละโทนกันเลยอ่ะ เก่งจัง) เสียงโซตะตอนทำเสียงร้องไห้ซาบซึ้งล้อเมว่า กราแตงอุไม่ ยังดังก้องในหัวอยู่เลย โคตรตลก5555555555 เป็นคนที่พากย์เก่งมากกกกกกกกก ชอบการพากย์ของเขาอ่ะ

ความรู้สึกที่จะพูดถึงโซตะจบละ ...อ้าวสั้นไปเหรอ รู้สึกว่าก็เป็นรูทที่ดีนะแต่ไม่รู้จะเขียนอะไร ถ้าให้ลองค้นๆ ความทรงจำในสมอง+ความรู้สึกตอนเล่นรูทนี้ก็...

- โซตะเป็นคนดี ถึงท่าทางเหมือนจะไม่ใช่คนดีแต่ก็เป็นคนดี เป็นเด็กดี

- ชอบตอนที่โซตะอยู่กับเม ตล๊กกกกกกกก 5555555555

- เป็นถึงรูทที่ล็อกไว้ แต่พอเล่นแล้วรู้สึกเหมือนไม่ค่อยได้รู้อะไรเพิ่มเท่าไหร่ ไม่ค่อยมีอะไรตื่นเต้นทำให้ตอนเล่นหาวไปหลายรอบมาก รู้แค่ว่าโซตะ เคโตะ เมเป็นแคสต์ครั้งก่อน, โซตะเป็นคนที่ทำให้เมยอมเสียดวงตาไปหนึ่งข้างในครั้งก่อน ครั้งนี้ก็เลยกลับมาที่โลกนี้อีกครั้งเพราะอยากคืนดวงตาให้เม, โซตะเป็นเด็กดี ....งืม รู้แค่นี้แหละมั้งถ้าจำไม่ผิด

- นางเอกรักโซตะได้ไง งง ก่อนหน้านี้ยังไม่ค่อยชอบให้โซตะมาหยอกอยู่เลย จู่ๆ ก็บอกว่าชอบก็เลยแบบ ห๊ะ?? เป็นนางเอกโอโตเมะก็ลำบากหน่อยนะ จู่ๆ ก็โดนคนเขียนบทบังคับให้ชอบเจ้าของรูทแบบงงๆ ดื้อๆ เลย ไม่ใช่ว่าโซตะไม่ดีนะ แต่จู่ๆ นางเอกก็หน้าแดงใส่โซตะกะทันหันมันก็เลยแบบ ห๊ะ? .....ห๊ะ?

แต่สรุปก็เป็นรูทที่ดี ถึงจะจบค้างไปหน่อยแต่ก็ดี โซตะเป็นเด็กดี งืมๆๆๆ

 

ทาคุมิ

และแล้ว!!!!!! และแล้ว!!!!!!!!!! และแล้วเราก็เข้ารูทน้องหัวฟ้าได้สักทีค่ะ เย่! ณ จุดนี้แทบจะจุดพลุรอบบ้าน ดีใจมาก ในที่สุดก็จะล้างแค้นให้ตัวเองเมื่อสองปีก่อนได้สักที เย่!! ยะฮู้ววววววววว

เราเป็นพวกชอบส่อง flowchart ก่อนเล่นรูทเพราะอยากรู้ว่าเนื้อเรื่องมันสั้นยาวแค่ไหน ปกติรูทคนอื่นที่เล่นๆ มาก็จะมีประมาณ 40-50 ฉาก และเส้นเรื่องจะเป็นเส้นตรง มีฉากจบเดียว (ซึ่งจะมีช้อยส์ไปทำไมก็ไม่รู้เหมือนกัน ในเมื่อมันจบได้แบบเดียว) แต่พอมาดู flowchart ของทาคุมิแล้วตกใจจนหายง่วง เพราะมันสั้นมาก! มีแค่ 34 ฉากเท่านั้น แถมยังมีฉากจบมากกว่า 1 และเส้นเรื่องที่ค่อนข้างยั้วะเยี้ยะเมื่อเทียบกับรูทคนอื่น

ก็พอจะรู้แหละว่าทาคุมิไม่น่าจะใช่ตัวละครธรรมดา แต่ก็ไม่คิดว่ารูทจะไม่ธรรมดาเหมือนกัน...........

เอนีเวย์! เราหาได้แคร์ไม่ สั้นๆ ก็ดีจะได้รีบเล่นรูทนี้ให้จบแล้วไปเล่นเกมอื่น ยะฮู้ว /ดูมัน

รูททาคุมิก็ไม่ค่อยมีอะไรมากเท่าไหร่...........หมายถึงในช่วงต้นรูท จนกระทั่งมากลางรูทที่ทาคุมิสารภาพว่า ความจริงแล้วที่บอกว่าตัวเองอายุ 12 น่ะโกหก มาที่นี่ครั้งแรกตอนอายุ 12 ก็จริงแต่เพราะอยู่ที่นี่มานานมากๆๆๆ ทำให้จำไม่ได้ละว่าตอนนี้ตัวเองอายุเท่าไหร่ ไม่ได้นับ อายุมากกว่านางเอกอีกมั้ง ที่ทำตัวใสซื่อเหมือนไม่รู้อะไรเลยก็โกหกเหมือนกัน <<< อันนี้ไม่ค่อยตกใจเพราะน้องเคยพูดแบบนี้ในรูทโซตะ แต่ตอนนั้นนึกว่าโกหกซะอีก เป็นความจริงหรอกเหรอ

ถ้าสังเกตดีๆ จะพบว่า ในรูทอื่นๆ น้องชอบเสี้ยมให้นางเอกสงสัยคนอื่น (ด้วยใบหน้าใสซื่อ) นอกจากนี้ ในรูทนี้ยังปิดเปิดโอฮากะได้ทั้งๆ ที่คนอื่นทำไม่ได้ (หื้ม) เสกดอกไม้เสกของกินเสกเสื้อผ้าเครื่องประดับมาให้นางเอกได้เลย (หื้ม?) บอกว่าที่นี่น่ะดีนะนางเอกอยู่กับตัวเองที่นี่เถอะ (หื้ม???)

นี่มันโปรดิวเซอร์ชัดๆ!!!! นี่มันโปรดิวเซอร์!!!!!!!!!!

ก่อนหน้านี้เราสงสัยว่าคนที่เป็นโปรดิวเซอร์น่าจะเป็นทาคุมิ หรือไม่ก็เม ความจริงทาคุมิอ่ะน่าสงสัยสุดละแต่ก็กลัวว่าเกมจะสับขาหลอก แต่พอเล่นมาถึงตอนนี้ละมั่นใจมากโคตรว่าทาคุมินั่นแหละตัวร้าย! โปรดิวเซอร์! โอะไมชิขะ...อิไน่! *ทำเสียงแบบพระเอกดันกันรอนปะ*

และแล้วน้องก็เริ่มทำตัวยันแตก ในฉากนี้โนบุฮิโกะพากย์ดีมากกกกกกกกกกกกก พากย์ดีมากกกกกกกกกกกกกกกก โนบุฮิโกะพากย์ดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก *กอไก่อีกล้านตัว* รูทนี้ประทับใจการพากย์ของโอคาโมโตะโนบุฮิโกะมากๆๆๆๆๆๆๆๆ ยิ่งฉากที่เลือกช้อยส์ว่าทาคุมิเป็นโปรดิวเซอร์ แล้วน้องบอกว่า ทายผิดจ้า ยิ่งเป็นไรที่แบบ ชอบมากกก คือใจร่วงไปอยู่ตาตุ่มเลยอ่ะ เพราะทายผิด=ทุกคนตายหมด ยิ่งบวกกับเสียงที่โนบุพากย์ยิ่งแบบ โอ๊ยกลัวๆๆๆ แต่ก็ชอบๆๆๆ

สิ่งที่มหัศจรรย์ในรูทนี้อีกอย่างก็คือ........ไม่ว่าจะเลือกช้อยส์แบบไหนก็ได้แบดเอนด์ เวรเอ้ย ได้เหรอแบบเนี้ย! เล่นโอโตเมะเกมมาสามสี่ปีไม่เคยพบเจอ *ปาหมอนด้วยความเกรี้ยวกราด* จากที่ตอนแรกว่าจะเล่นรูทนี้ให้จบ ฟินกับความน่ารักของทาคุมิ ปิดฉากล้างแค้นให้ตัวเองเมื่อสองปีก่อนได้อย่างงดงามแล้วไปนอนอย่างมีความสุข กลับกลายเป็นว่า....เชี่ยเอร้ย ค้างงงงง ตาค้างงง นอนไม่หลับบบ พฮรืออออ

พอเปิดดู flowchart อีกรอบ จะมีลูกศรอันนึงที่เขียนว่า ‘ต้องเคลียร์เงื่อนไขให้ครบสองอย่าง (ถึงจะปลดล็อก)’ สรุปว่าก็ต้องไปเล่นรูทเมเรอะ! /ล้องห้าย

เอนีเวย์ สิ่งที่ประทับใจมากๆๆๆ ในรูทนี้คือการพากย์ของโนบุ มันดีมากกก ถึงน้ำเสียงจะดูโรคจิตยังไงแต่ภาพตัวเองที่สะท้อนกับหน้าจอคือยิ้มไม่หุบอ่ะ ชอบการพากย์เขามาก ถถถถถถถถ

 

 

 

 

เม

ตอนที่เห็นตัวละครนี้ครั้งแรก เราคิดว่าดีไซน์ธรรมดาจัง ดูจืดๆ (กราบขอโทษเมนดะไซเมทุกคนเป็นอย่างสูงค่ะ) เพราะงั้นตอนที่เห็นประกาศผลโหวตตัวละครยอดนิยมจึงตกใจมาก เพราะเมได้ที่หนึ่ง! ห้ะ ผู้ชายคนนี้มีอะไรเหรอ ต้องแซ่บขนาดไหนกันเหรอ ตกใจมาก แถมเท่าที่อ่านบล็อกหรือดูทวิตคนที่เล่นเกมนี้เมนเมชอบเมกันเยอะมาก  เราเลยยิ่งแบบ หื้ม?? ผู้ชายคนนี้ต้องมีอะไรสักอย่างแน่ๆ

ซึ่งพอมาเล่นรูทนี้ ก็อ่า...อืม ไม่แปลกใจละทำไมถึงฮอตขนาดนั้น

เพราะเมเป็นคนดีมากกกกก คนดีมากกกกกก คนดีมากกกกกก และมีมุมน่ารักมากมายก่ายกอง ชอบฉากที่นางเอกไปค้นลิ้นชักเมแล้วเจอรูปแมวเต็มไปหมด โคตรทาสแมว ตล๊ก55555 น่ารักด้วย แต่เล่นจบเราก็ยังเมนทาคุมิอยู่ดี ฮา ขอโทษนะเมคลุง แต่นายเป็นคนดีจริงๆ

แต่พอมาเฉลยจริงๆ ก็แอบเศร้าอยู่นะ เพราะนางเอกจำเมได้แค่รูทนี้ป่ะ ก็เท่ากับว่าเมแพ้เกือบทุกรูทเลยป่ะ โอ๊ยเศร้าแท้ อุตส่าห์เลือกนางเอกมาด้วยเพราะคิดว่านางเอกจะต้องจำตัวเองได้แน่ๆ ไม่ร้องนะเมคลุง พอมารู้แบบนี้แล้วรู้สึกดี๊ดีที่เล่นเป็นรูทสุดท้าย (ไม่นับเคโตะกับเคียวยะที่ข้าม //สรุปสองคนนี้น่าสงสารสุด //ผิด) เพราะไม่งั้นต้องเศร้าแทนเมทุกรอบแน่ๆ

ขอจบบันทึกไว้เพียงเท่านี้ มีโอกาสจะมาเล่นชินโซรูทงับ แต่ขอพักก่อน เหน๊ย orz