[บันทึก Otome Game] 15 : Libra of Nill Admirari

วันนี้มากับเกมชื่อว่า ニル・アドミラリの天秤 (Libra of nill admirari) 

จริงๆ เกมนี้ไม่ใช่แนวเราเลยค่ะ เพราะเป็นเนื้อเรื่องสมัยไทโช ดูเครียดๆ แถมศัพท์น่าจะยาก แต่ซื้อมาเพราะภาพสวยล้วนๆ ฮา เกมนี้มีแบบเมะด้วย! อยากให้เอาลงเนตฟลิกซ์มากๆ

ด้วยความที่ศัพท์ยากเลยไม่ขอลงรายละเอียดอะไรมากละกัน กลัวผิด ขอหวีดผู้ชาย+ความรู้สึกตอนเล่นรูทสองอย่าง ฮา

เว็บออฟฟิเชี่ยล : https://www.otomate.jp/nil-admirari/

 

ในเกมนี้จะพูดถึงหนังสือประเภทหนึ่งที่เรียกกันว่า มาเระโมโน (稀モノ) เป็นหนังสือที่อัดแน่นไปด้วยความรู้สึกรุนแรงของผู้เขียน ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์เศร้า โกรธ ผิดหวัง ส่งผลกระทบถึงผู้อ่านโดยตรงจนทำให้มีคนฆ่าตัวตายหลายราย จึงมีหน่วยงาน ‘ฟุคุโร’ คอยตามหาหนังสือมาเระโมโนะก่อนที่จะมีใครอ่านมันไป นางเอกมีพลังพิเศษมองเห็นออร่าของมาเระโมโนะทำให้แยกความแตกต่างของหนังสือธรรมดากับมาเระโมโนะได้ ด้วยเหตุนี้จึงถูกชักชวนให้มาทำงานในฟุคุโร

‘คาราสุ’ ตัวร้ายเกมนี้ องค์กรลึกลับอันตราย มีทั้งเงินและอำนาจ มักจัดงานประมูลสิ่งต่างๆ รวมถึงมาเระโมโนะด้วย ใครแพร่งพรายความลับก็พร้อมจะฆ่าปิดปากได้ทุกเมื่อ แถมเก็บกวาดหลักฐานอย่างดีทำให้ไม่สามารถสืบหาต้นตอต่อได้

*****  มีสปอย หนีไป *****

 

รูทที่เล่นเป็นรูทแรก โคกามิ อากิระ

ความจริงอยากเล่นรูทหัวดำฮายาโตะ แต่เห็นบอกว่าต้องเล่นรูทหัวขาวก่อน เลยเล่นรูทนี้ก่อนก็ได้ว้า 

- เป็นหนึ่งในสมาชิกฟุคุโร

- เงียบๆ เป็นคนเก็บตัว ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร เย็นชา จนบางครั้งนางเอกก็สงสัยว่าถูกเกลียดหรือเปล่า

- เกลียดพวกชนชั้นสูง มักแซะนางเอกที่ใสซื่อ หัวอ่อน เชื่อคนง่ายและมาจากตระกูลผู้ดีบ่อยๆ เช่น สมกับเป็นลูกคุณหนูที่ถูกเลี้ยงดูมาแบบไข่ในหิน, เป็นคุณหนูผู้ไม่รู้จักโลกภายนอกเลย (世間知らず)

- ชอบดูหนังมาก เป็นคนอารมณ์อ่อนไหวง่าย (มั้ง) มีครั้งนึงที่อากิระกับนางเอกไปดูหนังด้วยกัน แล้วหนังมันเศร้ามากจนอากิระร้องไห้เลย ไม่คิดว่าคนเงียบๆ ขรึมๆ แบบนี้จะมีมุมอ่อนไหวง่ายด้วย ดาเมจคนเล่นแรงมาก แงงงง เราชอบมุมนี้ของอากิระจัง TT___TT

- ช่วงแรกที่เล่นรูทนี้รู้สึกนุ้บนิ้บหัวใจนุ่มฟู เหมือนมองคนพูดไม่เก่งสองคนจีบกัน+ค่อยๆ พัฒนาความสัมพันธ์ ฉากที่เราชอบมากกกคือตอนที่นางเอกไปดูหนังเรื่องนึงกับอากิระ ตัวเอกไปดวงจันทร์แล้วหนีการไล่ล่าของเจ้าชายดวงจันทร์กลับมาที่โลกได้สำเร็จ นางเอกดูจบเลยบอกว่าฉันก็อยากไปดวงจันทร์บ้าง (ชอบความใสซื่อเป็นเด็กๆ ของนางเอกมาก) ถ้าได้ไปด้วยกันกับอากิระก็คงดี อากิระเลยบอกว่าถ้าเป็นนางเอกไม่น่ารอดคงโดนเจ้าชายดวงจันทร์จับแน่ๆ งั้นเดี๋ยวไปด้วยละกัน ฉากนี้ดูธรรมดาๆ ป่ะแต่เราว่ามันโรแมนติกมากเลย แง เล่นละรู้สึกว่านี่แหละโอโตเมะเกม อยากมีผู้ชายมาพูดแบบนี้ให้ฟังบ้าง /เริ่มเพ้อ

- แท้จริงแล้วอากิระเป็นน้องชายต่างแม่ของทาคาชิ หนึ่งในคาราสุและเป็นโอนเนอร์สถานที่จัดงานประมูลมาเระโมโนะ อากิระเข้ามาทำงานในฟุคุโรแล้วแอบส่งข้อมูลให้คาราสุแบบไม่เต็มใจ จะเรียกว่าเป็นคนทรยศก็ได้ แต่สุดท้ายก็กลับตัวกลับใจมาอยู่ฟุคุโรเต็มตัว

- มีฉากนึงที่แอบงงๆ คือตอนที่นางเอกกับอากิระคุยกันในห้องนอน (เกี่ยวกับปมปัญหาชีวิตนี่แหละ หรือคุยอะไรกันสักอย่างยาวๆ เครียดๆ ลืมละ) แล้วนางเอกพูดเหมือนสารภาพความในใจกับอากิระ เช่นว่า อยากรู้เรื่องทั้งหมดของอากิระ บอกมาเถอะนะ เพราะอากิระเป็นคนสำคัญบลาๆๆๆ อากิระเลยจับนางเอกขึงกับเตียงแล้วคุยกันในสภาพที่นางเอกนอนบนเตียง อากิระอยู่ด้านบนนางเอกอีกที หน้าใกล้กันและบทสนทนายาวมาก คือแบบว่าเอ่อ คุยกันขนาดนี้นั่งคุยกันดีๆ ก็ได้มั้ยง่า ไม่เมื่อยเหรอ

- สรุป ฟินช่วงแรก แต่ช่วงหลังรู้สึกมึนงง อิหยังวะอย่างบอกไม่ถูก 55555555

 

รูทที่เล่นต่อมาคือ โฮชิคาวะ ฮิซุยค่ะ

- ตอนแรกที่เล่นรูทอากิระจบ ดี๊ด๊าใหญ่เลยเพราะนึกว่าถ้าเคลียร์อากิระจะเล่นรูทฮายาโตะได้ แต่ว่า...ไม่ได้อยู่ดีค่ะ สรุปเราอ่านผิด จริงๆ ถ้าอยากเล่นรูทฮายาโตะต้องเคลียร์รูทรุย ซึ่งการจะเล่นรูทรุยได้ต้องเคลียร์รูทฮิซุย อากิระ อุไคและชิซึรุ

- สรุปถ้าจะเล่นรูทฮายาโตะต้องเล่นให้จบทุกรูทก่อน................5555555555555555555555555555555555 *ปาจอย—นังโอโตเมททท!!!!!!!* แต่ไม่เป็นไร น้องฮิซุยหน้าตานั้ลลั้ก เล่นน้องก่อนก็ด้ะ

- ฮิซุยเป็นหนึ่งในสมาชิกฟุคุโร เป็นคนสุภาพ อ่อนโยน ขยันมุ่งมั่นทุ่มเท มีพลังพิเศษคือเสกไฟได้ ชอบกินของหวาน เกลียดสีผมสีตาของตัวเอง เกลียดหมอ เกลียดผู้หญิง มักเผลอพูดจา 差別 บ่อยๆ เช่นแบบ เพราะว่าเป็นผู้หญิงก็เลยอย่างนู้นไม่ได้ เพราะว่าเป็นผู้หญิงก็เลยไม่น่าจะทำอย่างนี้ได้

- และการที่น้องเกลียดนู่นเกลียดนี่ก็เป็นที่มาของอาการผีเข้าผีออกของน้องในรูท =_+

- เช่น บอกนางเอกว่าไม่อยากให้นางเอกชอบใครเลย รวมถึงตัวเองด้วย อยากให้นางเอกสะอาดสวยงามแบบนี้ตลอดไป, หึงที่ผู้ชายคนอื่นมาจับผมนางเอกหน้ามืดตามัวจนเผลอจับนางเอกจูบดูดดื่ม พอได้สติก็บอกว่าสกปรก แล้ววิ่งหนีเฉย, เก็บริบบิ้นผูกผมของนางเอกได้แต่ปิดปากเงียบไม่ยอมคืน (อยากเก็บของของนางเอกไว้กับตัวเอง) พอรู้ว่าเป็นของที่น้องชายให้เป็นของขวัญวันเกิดถึงยอมคืนให้

- แต่การที่น้องผีเข้าผีออกแบบนี้ก็เกี่ยวกับอดีตด้วยแหละนะ ฮิซุยเติบโตมาในย่านนางโลมแถวโยโกฮาม่าเพราะแม่เป็นโสเภณี เห็นกิจกรรมชายหญิงมาหมดจึงคิดว่ามันสกปรก แต่สุดท้ายก็แพ้ใจตัวเองที่อยากจูบอยากกอดนางเอก+นางเอกพูดปลอบใจด้วย ตลกฉากนึงที่น้องบอกว่า เพิ่งเคยทำเป็นครั้งแรกแต่ก็คิดว่าตัวเองทำเก่งนะ ถถถถ

- ซึ่งฉากนั้นล่อซีจีเข้าไปตั้ง 7 ภาพ เปลืองมากกกกกก ไปกระจายฉากอื่นด้วยก็ได้นา แงงง TTTT

- สรุปก็สนุกดี เล่นติดสปีดวันเดียวจบ สนุกแบบอิหยังวะดี เพลินๆ 55555555555

- อีกอย่างคือศัพท์รูทนี้ไม่ยากมากด้วย เย่ รูทอากิระนี่แบบว่า อะเฮิ่มมมม ถ้าไม่เปิดดิกน่าจะรู้เรื่องประมาณ 30%

 

รูทที่เล่นต่อมาคือ ซากิซาวะ รุย ค่ะ

แน่นอนว่าเราสกิปข้ามรูทอุไคกับชิซึรุ 5555555555555 ขอโทษนะหนุ่มน้อยทั้งสอง ถ้ามีเวลาว่างมากๆ เดี๋ยวย้อนกลับมาเล่นนะ จริงๆ จะข้ามรูทรุยไปหาฮายาโตะเลยก็ได้ แต่คิดไปคิดมา ต้องเล่นถึงสี่รูทถึงจะปลดล็อครูทรุยได้ แสดงว่ารูทนี้ต้องมีความลับบางอย่างแน่นอน! เราเลยไม่ข้ามละกัน

...ที่พูดมาข้างบนคือข้ออ้าง ความจริงคือรุยหน้าตาดีจนกดสกิปไม่ได้ 55555555 แพ้ตัวละครหน้าตาดีมีไฝใต้ตาซ้ายค่ะ แง

แต่เล่นรูทนี้จบนานแล้วเพิ่งมาเขียนบล็อก เริ่มจะลืมๆ ไปบ้างละ บ้งตรงไหนขออภัยนะคะ

- รุยเป็นนักเรียนแพทย์หัวดี สุภาพ อ่อนโยน นุ่มฟู อย่างกับเจ้าชายในโชโจมังงะ ยิ้มทีคนเล่นระทวยเพราะมีไฝใต้ตา ตรงไปตรงมา คิดอะไรก็พูดแบบนั้น เรามีความรู้สึกว่ารุยมีวิธีคิดไม่เหมือนคนอื่นในเกมสักเท่าไหร่ จะเรียกว่าไงดี หัวสมัยใหม่?

- ในรูทนี้เราจะได้เจอรุยโดยบังเอิญบ่อยๆ ตามข้างทางบ้างตามห้องสมุดบ้าง ทุกครั้งรุยจะแสดงท่าทีใส่ใจนางเอก เช่นแบบว่าดีใจที่เจอ เห็นนางเอกมองหาโต๊ะว่างในร้านก็เรียกมานั่งด้วยกัน จนในที่สุดรุยก็เปิดเผยว่าชอบนางเอกตั้งแต่แรกพบ ชอบที่นางเอกเป็นคนใจดี ต่อจากนี้จะจีบละนะ ด้วยความที่นางเอกเป็นลูกคุณหนูเรียบร้อยๆ อยู่แต่ในโรงเรียนหญิงล้วน เจอแบบนี้เลยมีเขินๆ อายๆ กลัวๆ แต่รุยก็ไม่ได้เร่งรัดอะไร (มั้งถ้าจำไม่ผิด) จากนั้นก็จะเป็นช่วงจีบกันฟรุ้งฟริ้งละมุนตุ้น จนกระทั่งความลับของรุยเปิดเผย...

- ความลับในรูทนี้คือรุยเป็นหัวหน้ากลุ่มคากุซึจิ (カグツチ) ซึ่งเป็นกลุ่มคนที่คอยเผาหนังสือ ข่าวลือเรื่องการฆ่าตัวตายหลังจากอ่านหนังสือทำให้คนกลุ่มนี้หวาดกลัวและตั้งใจว่าจะเผาหนังสือทิ้งอยู่เรื่อยๆ เพื่อไม่ให้มีเหตุการณ์แบบนั้นเกิดขึ้นอีก จะเรียกว่าอยู่ฝ่ายตรงข้ามกับฟุคุโรได้มั้ยนะ? แม้จะอุดมการณ์เดียวกันตรงที่ไม่อยากให้มีใครเป็นอะไรไปมากกว่านี้ แต่วิธีแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

- รุยตอนใส่ชุดฟอร์มของกลุ่มคากุซึจิหล่อมากกกกกกกกกกกก หล่อม๊ากกกกมากกกกกกกกกกกกก

- มีช้อยส์ให้เลือกเหมือนกันว่านางเอกยังจะอยู่ฟุคุโร หรือไปคากุซึจิ ถ้าเลือกไปคากุซึจิ ชุดนางเอก (ไอคอนล่างซ้ายมือ) จะเปลี่ยนไปด้วย ชุดเท่มากกกกกก ชอบบบบบบบบบ

- ความลับอันนี้เราค่อนข้างเฉยๆ เพราะเผลอไปเห็นซีจีตอนรุยใส่ชุดนี้แล้ว (โดนสปอย แอ่ก) เลยเตรียมใจมาในระดับนึง อีกอย่างเทียบกับคาราสุแล้ว องค์กรนี้จิ๋วหลิวเท่าขี้เล็บแมว แค่เผาหนังสือเฉยๆ เอง รูทอากิระยังตกใจกว่านี้อีก ทว่า! ความลับรูทนี้ไม่ได้มีแค่นั้น พ่อแม่ที่แท้จริงของรุยก็จะเปิดเผยในรูทนี้ด้วย

- ที่จริงมีเกริ่นๆ มาตั้งแต่รูทคนอื่นละ เวลานางเอกเห็นหน้าโชโกะซัง นางเอกจะแบบ เอ...หน้าแบบนี้คุ้นๆ เหมือนเคยเห็นที่ไหนเลยน้า พอมารูทนี้คือไม่ปิดบังละ สงสัยโจ่งแจ้ง ตามสืบเสียด้วยซ้ำ ใครเล่นรูทนี้แล้วยังไม่รู้อีกว่าแม่ที่แท้จริงของรุยคือโชโกะซังก็ซื่อเกินไปละ อันนี้ไม่พีคเท่าไหร่ จุดที่พีคจริงคือพ่อค่ะ

เกม: รุย พ่อของนายน่ะที่จริงแล้วก็คือ...

นี่คิดในใจ: มาอีหรอบนี้ก็ต้องเป็นทาคาชิเซ่! เขาเป็นสามีโชโกะซังนะเฟ้ย

โมสุยามะในเกม: …พ่อของนายก็คือฉันเอง

นี่ที่เป็นคนเล่น: …………………………………………………..ห๊ะ?

จำได้ว่าตอนเล่นร้อง ห๊ะ? ดังมาก ตอนอ่านเซริฟุเกมก็อ่านในใจนะ แต่พออ่านมาถึงตรงนี้ร้องห๊ะแบบออกเสียงเลยอ่ะ ช็อก สุดช็อก โคตรช็อก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

- บอกก่อนว่าโมสุยามะถือเป็นตัวร้ายอีกคนของเกม ฉากหน้าเป็นอาจารย์แพทย์ในมหาลัย แต่เบื้องหลังมักจับคนอื่นไปทดลองนู่นนี่นั่น (แม่ฮิซุยก็โดน แล้วแม่ฮิซุยเป็นเพื่อนรักกับโชโกะซังด้วยนะ) เรียกได้ว่าสุดชั่วสุดเลว ความจริงก็ไม่ได้ช็อกเรื่องเป็นพ่อรุยอะไรขนาดนั้นหรอก แต่ที่เราช็อกคือ...ถ้าอิตานี่เป็นพ่อ โชโกะซังเป็นแม่ ก็-หมาย-ความ-ว่า สองคนนี้นั้น............ *ช็อก*

- โอโตเมททททททททททททททททททททททท!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! *เผาเกม---ล้อเล่น*

ข้อความที่คลุมดำต่อจากนี้เป็นข้อความว่าร้ายโมสุยามะค่ะ ใครเมนเขาก็อ่านข้ามไปละกันเนาะ 

- คือในเกมนี้ เราชอบโชโกะซังมากที่สุด ต่อให้จับผู้ชายในเรื่องมัดรวมกันเราก็ยังชอบโชโกะซังมากที่สุด พอรู้ว่าสองคนนี้เคยได้กันมันเลยแบบ...........ช็อก................ รับไม่ได้ ถ้าเป็นทาคาชิจะไม่ว่าเลย เพราะอย่างน้อยเขาก็แต่งงานกันไง โชโกะซังก็ยอมรับทาคาชิในฐานะสามีไง โชโกะซังก็น่าจะมีใจให้ทาคาชิบ้างไง แต่นี่แบบ...ไอ้หมอนี่...ที่โคตรเลว...แล้วมันเป็นใครมาจากไหน โชโกะซังโดนข่มขืนเหรอ?? คือมันห๊ะ อึ้ง งงงวยไปหมด รับไม่ได้อ่ะ ทำไมต้องให้โชโกะซังที่แสนดีขนาดนั้นได้กับอิตานี่ เรารับไม่ได้ TTTTTTTTTTTTTTTTTT ในฐานะคนที่ชอบโชโกะซังรู้สึกช็อกมากๆๆ โชโกะซังก็ไม่ได้รักโมสุยามะเลยสักกะนิด อยากฆ่าให้ตายด้วยซ้ำ

- หลังจากนั้นก็เล่นๆ แบบห่อเหี่ยวไปเลย

- ฉากที่ชอบในรูทนี้ เท่าที่จำได้...คือตอนที่รุยกับนางเอกไปดูหนังด้วยกันค่ะ แล้วนางเอกแปลกใจว่าเดี๋ยวนี้ในโรงหนังเขามีที่นั่งแบบไม่แยกชายหญิงแล้วเหรอ รุยก็บอกว่าจากนี้ไปจะเข้าสู่ยุคสมัยที่ผู้ชายกับผู้หญิงนั่งข้างกันในโรงหนังได้แล้วนะ ในอนาคตเธออาจจะได้นั่งข้างๆ ผู้ชายแปลกหน้าในโรงหนังก็ได้ แล้วนางเอกก็คิดว่าจริงด้วยสินะ ตอนนี้ยุคสมัยกำลังค่อยๆ เปลี่ยนไป ตึกรามบ้านช่องก็เป็นแนวตะวันตกมากขึ้น หนังสือแบบเขียนมือก็เริ่มลดน้อยลงแต่หนังสือแบบพิมพ์มีมากขึ้นแทนแล้ว ซึ่งมันเป็นเรื่องจริง ทำให้รู้สึกว่าอะไรๆ ก็เป็นไปได้ในอนาคตดีค่ะ ไม่แน่นะ ในอนาคตการที่เพศเดียวกันแต่งงานกันอาจจะกลายเป็นเรื่องปกติสามัญไปแล้วก็ได้ คนในยุคนั้นคงคุยกันว่า โห เมื่อก่อนเขาไม่ให้คนเพศเดียวกันแต่งงานกันเหรอเนี่ยแปลกจัง อาจจะรู้สึกแปลกพอๆ กับที่ถ้าเราในยุคนี้ได้ยินว่าในสมัยก่อนเขาไม่ให้ผู้หญิงเรียนรวมกับผู้ชายก็คงคิดว่าเป็นเรื่องแปลกนั่นแหละ พอคิดอะไรทำนองนี้แล้วก็สนุกดีค่ะ

- กลายเป็นว่ารูทที่จำไม่ค่อยได้มากที่สุดดันเขียนเยอะที่สุดอย่างงั้นเร้อออ

 

ในที่สุดก็เล่นรูทฮายาโตะได้ เย่

แต่ทั้งๆ ที่ฝ่าฝันมาขนาดนี้ เล่นมาตั้งสามรูท สกิปไปสองรูท เจอศัพท์ยากบลาๆๆๆ แต่พอสุดท้ายได้เล่นรูทฮายาโตะอย่างที่อยากเล่นมาตลอด...ก็เล่นได้แค่ครึ่งรูท แล้วหนีไปเล่นเกมอื่นแทน 555555 ตัวฉันที่ขี้เบื่อนี่มันน่าตีที่สุด

เพราะงั้นข้ามไปสรุปเลยละกัน ขอโทษนะฮายาโตะคลุงงง

- กราฟฟิค เพลง ลงตัวหมด สมกับเป็นโอโตเมท ที่สำคัญ...รูปภาพของซาโตอิซัง!!! สวย!!! สุดยอด!!!! /ทำให้เราที่ไม่ชอบเกมเซตติ้งสมัยก่อนยอมซื้อเกมนี้มาเลยอ่ะถถถถ แค่เสพภาพก็คุ้มแล้ว

- สำหรับเนื้อเรื่อง เราชอบตรงที่เนื้อเรื่องยกความไม่เท่าเทียมกันมาพูดบ่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นเพศ ฐานะ การศึกษา เช่น เรื่องที่สมัยก่อนโรงหนังแบ่งแยกที่นั่งชายหญิง สมัยก่อนผู้ชายเรียนรวมกันกับผู้หญิงไม่ได้ ผู้หญิงเข้าร่วมสัมมนาไม่ได้ ฉากที่เพื่อนนางเอกระบายกับนางเอกก็ชอบค่ะ เพื่อนบอกว่ามีคนมาสู่ขอดูตัวด้วย แล้วเขาก็พูดกับเพื่อนนางเอกว่าเธอมีหน้าที่แค่คลอดลูกให้ฉันก็พอ รู้สึกเหมือนถูกใช้เป็นเครื่องมือเลย ประมาณนี้ค่ะ ยุคปัจจุบันถึงจะยังมีการเหยียดเพศอยู่บ้างแต่ก็ถือว่าดีกว่าแต่ก่อนมากๆๆๆ พอได้เห็นแนวคิดของคนสมัยก่อนแล้วทำให้ได้ขบคิดเรื่องต่างๆ ไปด้วยก็สนุกดีค่ะ

- บางทีก็อยากให้ยกเรื่องคาราสุไปไว้ในรูทรวม เพราะเล่นทุกรูทพูดถึงองค์กรนี้ทุกรูท กลายเป็นว่าต้องอ่านเนื้อหาเดิมๆ หลายรอบเลย /หลังๆ เราก็อ่านผ่านๆ ฮา

- สำหรับตัวละคร เราว่าผู้ชายในเกมนี้มีความอิหยังวะนิดหน่อย (ไม่นับเรื่องเหยียดฐานะ เหยียดเพศไรงี้นะ พอจะเข้าใจได้ มันเกี่ยวกับปมชีวิตของเขา...แต่คิดไปคิดมาก็ไม่ควรอยู่ดีอ่ะเนาะ คิดซะว่าเป็นแนวคิดของคนยุคไทโชที่ความเท่าเทียมยังไม่ได้เป็นที่พูดถึงขนาดนั้นละกัน) แต่ก็บอกไม่ถูกว่าอิหยังวะยังไง ฉากโรแมนซ์ก็แปลกๆ บางทียัดมาเยอะเกิ๊นจนรู้สึกไม่อินเท่าไหร่ แล้วบางทีก็ยัดเยียดให้นางเอกมีอะไรกับคนในรูทแบบงงๆ ไม่เข้าใจว่าจะใส่มาทำไม

- แต่ฉากเขินมันก็มีแหละ แต่ความอิหยังวะมันเยอะกว่า แหะแหะ เล่นจบแล้วไม่ได้รู้สึกแบบ อิ่มเอมมม อร่า ฟิน ไรเงี้ย แต่เล่นจบแล้วมันรู้สึกแบบ โอ้ จบแล้วแฮะ เคๆ ไปรูทต่อไปเลย

- สิ่งเยียวยาหัวใจเราในเกมนี้คือ โชโกะซัง!! TTTTT เป็นครั้งแรกเลยที่ชอบตัวละครหญิงในเกมจีบหนุ่มแซงหน้าตัวละครชายเนี่ย เดี๋ยวจะสาธยายข้างล่างว่าทำไมถึงชอบขนาดนี้

- สรุปแล้ว สำหรับเรา เกมนี้ก็ดี...นะ เพลงเพราะ ภาพสวย ตัวละครหล่อมากๆๆๆๆ ใครชอบเนื้อเรื่องหนักๆ ความโรแมนซ์เยอะๆ ฉากจูบเยอะๆๆ ก็น่าจะถูกใจเกมนี้นะ

 

*ความประทับใจต่อโชโกะซัง*

เล่นเกมนี้นานแล้ว อาจจะลืมๆ บ้งๆ บ้าง เขียนเท่าที่พอนึกออกนะคะ

- ใครๆ ก็รู้จักโชโกะซังในฐานะภรรยาของทาคาชิ เป็นคนสวยที่ใครต่อใครพากันบอกว่าเป็นคนที่ยิ้มเหมือนไม่ยิ้ม มีข่าวลือว่าเหมือนจะมีลูกไม่ได้

- ความประทับใจแรกเกิดขึ้นในรูทอากิระ เป็นฉากตอนที่นางเอกมาหาทาคาชิแล้วเกือบโดนข่มขืน ยิ่งทาคาชิบอกว่าอยากมีลูกกับนางเอกเป็นอะไรที่ยึ๋ยๆ และครีปปี้มาก ถึงจะพอเดาได้ว่ายังไงนางเอกก็คงหนีรอดแหละ แต่ตอนนั้นสงสารนางเอกอ่ะ เป็นคนไม่ชอบอะไรแบบนี้ด้วย (หมายถึงฉากที่มีการข่มขืน ล่วงละเมิดทางเพศ) เลยอินมาก กลัวแทนมาก ด้วยความเล่นรูทอากิระอยู่ก็เลยคิดว่าอากิระมาช่วยแน่ๆ แต่ผิดคาด เพราะฮีโร่ตัวจริงคือโชโกะซัง! โชโกะซังเปิดประตูเข้ามาทันเวลาพอดี แล้วพูดกับทาคาชิประมาณว่าบอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าให้เกิดเรื่องแบบนี้ พร้อมกับประคองนางเอก พูดปลอบใจ พานั่งรถไปส่งถึงที่ คือแบบ โอ้โหววว เท่มาก นี่มันนางฟ้าชัดๆ ตั้งแต่นั้นมาก็ชอบเลย

- ในรูทฮิซุย ฮิซุยบอกว่าอยากอ่านหนังสือเรื่องนึงที่แม่เคยอ่านให้ฟังสมัยเด็กอีกครั้ง แล้วนางเอกก็ไปรู้มาว่าโชโกะซังมีหนังสือเล่มนั้นอยู่ นางเอกเลยไปขอซื้อต่อ แต่โชโกะซังให้ไม่ได้ (เพราะเป็นหนังสือของคนสำคัญ นั่นคือเพื่อนสนิทสมัยเด็ก แม่ของฮิซุยนั่นเอง) เรื่องยืมจะพิจารณาอีกทีถ้านางเอกยอมมาจิบชากินขนมเป็นเพื่อนตัวเองบ้างบางครั้งบางคราว แน่นอนว่านางเอกระแวง เพราะถึงยังไงโชโกะซังก็เป็นภรรยาของทาคาชิ โอนเนอร์คาราสุ ศัตรูตัวฉกาจของฟุคุโร แต่โชโกะซังไม่ได้จะทำอะไรจริงๆ แค่อยากจิบชาเม้าท์มอยกับผู้หญิงเท่านั้นเอง โชโกะซังบอกว่าถ้าตัวเองอยากให้นางเอกมาหา ทาคาชิก็ทำอะไรไม่ได้ อยู่ฝ่ายตรงข้ามแล้วยังไง ทำไมจะจิบชากินขนมด้วยกันไม่ได้ เราก็แค่เป็นเพื่อนกันเท่านั้นเอง โห อ่านละรู้สึกแบบ ผู้หญิงคนนี้ เท่ว่ะ เพราะงั้นตอนเล่นเลยอยากสิงร่างนางเอกที่เอาแต่ระแวงแล้วพุ่งเข้าไปบอกโชโกะซังว่า มาค่ะ! ฉันจะอยู่คุยเม้าท์มอยเป็นเพื่อนคุณเอง!

- อ่านๆ ไปแล้วรู้สึกว่าโชโกะซังใช้ชีวิตแบบไม่มีความสุขสักเท่าไหร่ อยากให้ผู้หญิงคนนี้ยิ้มแล้วก็มีความสุขจากใจจริงบ้างจัง TTTTTT