[บันทึกอันดับโอโตเมะเกม 2020] เกมจีบหนุ่มในดวงใจ

อันดับเกมจีบหนุ่มในดวงใจ (ของเราเอง)

ไหนๆ ก็จะหมดปี 2020 แล้ว เลยอยากลองจัดอันดับเกมจีบหนุ่มในดวงใจของตัวเองบ้างค่ะ ถึงจะยังเล่นไม่เยอะเท่าไหร่ก็เถอะ นับรวมตั้งแต่ที่เล่นมาจนถึงตอนนี้

 

3 อันดับโอโตเมะเกมที่ชอบ

อันนี้พูดถึงภาพรวมทั้งหมดเลย ตัวละคร เนื้อเรื่อง BGM ภาพ  

1. Cupid Parasite

(キューピッド・パラサイト)

เกมแนวโรแมนติกแฟนตาซี ชอบตั้งแต่เห็นวิดีโอโปรโมต สั่งจองตั้งแต่เกมยังไม่วางขาย ยอมซื้อราคาเต็ม 7948 เยน อันนี้สั่งจองผ่านสุรุกายะผ่านร้านที่เขารับฝากอีกที รวมค่าบริการค่าส่งบลาๆ เป็นเงินบาทไทยก็ประมาณสามพันกว่าบาท TT (ปกติซื้อแต่มือสอง ถ้าราคาเกิน 5000 เยนไม่ซื้อ) พอได้เล่นรู้สึกว่าไม่เสียดายเงินเลยที่ซื้อมา ชอบขนาดนั้นเลยอ่ะ

จุดแรกที่ทำให้เรารู้สึกสนใจเกมนี้คือ สี ค่ะ สีสันฉูดฉาดสะดุดตามากกกกกก เป็นการลงสีที่สวยมากๆ ค่ะ เห็นแล้วรู้สึกว่าสดใสจัง! หน้าตาตัวละครก็ดี ภาพก็สวย เพลง 恋はあせらず ก็เข้ากับวิดีโอมากๆ แถมพอลองไปเสิร์ชเนื้อเรื่องเกมดู โอ้ว้าว นี่มันเซตติ้งปัจจุบันที่เราชอบนี่นา อย่ากระนั้นเลย สั่งซื้อดีกว่า

พอลองเล่นแล้วพบว่าตัวละครมีเสน่ห์ของตัวเองกันคนละแบบ เลือกไม่ถูกเลยจะเล่นใครก่อน ภาษาไม่ยากด้วยทำให้เพลิดเพลินไปกับเนื้อเรื่องได้เรื่อยๆ ไม่ต้องมาคอยเอ๊ะ คำนี้แปลว่าอะไรนะ? และ BGM เพราะมากกกกก กลิ่นอายภาพยนตร์ฝั่งตะวันตกนิดๆ อยากโหลดมาฟังตอนขับรถมาก แต่ไม่รู้โหลดยังไง Otomate ควรแถมแผ่นเพลง BGM มากับกล่องเกมได้แล้ว

ส่วนเนื้อเรื่อง เราชอบมากค่ะ ครบรสมาก มีทั้งตลกโบ๊ะบ๊ะ ดราม่า ซีเรียส ปมของเรื่องที่แฝงไว้แต่ละรูทมีที่มาที่ไปผูกโยงกันไว้หมดเลย เล่นแล้วเข้าใจเลยอ่ะว่าทำไมล็อกรูทของอลัน ราล์ว ปีเตอร์ แถมชอบตรงที่ตีความเกี่ยวกับเทพเจ้ากรีกใหม่แล้วมานำเสนอเป็นเกมนี่แหละค่ะ (เช่น เหตุผลที่คิวปิดเป็นผู้หญิง ทำไมถึงจำไม่ได้ว่าเคยตกหลุมรักไซคี มีที่มาที่ไปบอกไว้ในเกมหมดเลย) เล่นแล้วก็แบบว่า โอ้ เข้าใจคิดเนาะ

อยากเล่นภาคเสริมมากกกกกกกกก ขอให้ยอดขายถึงเป้า ดังระเบิดเป็นพลุแตกด้วยเถอะ สาธุ้ๆๆๆ

2. Norn9

(ニルン＋ノネット　ヴァール　コモンズ)

ปกติเวลาพูดถึงเกมอันดับหนึ่งในดวงใจ เราจะนึกถึงนอร์นไนน์เป็นอันดับแรก (แม้ว่าตอนนี้จะโดนคิวปิดพาราไซท์เบียดกระเด็นไปแล้วก็ตาม...) ชอบตั้งแต่เป็นอนิเมะแล้ว พอซื้อ PS Vita มา เกมแรกๆ ที่นึกถึงอยากซื้อมาเล่นมากๆ ก็คือเกมนี้นี่แหละค่ะ ตามหาทั่วโตเกียว ในที่สุดก็ได้มาในราคาสี่พันกว่าเยน T,T ราคาแทบกรีดเลือดเด็กแลกเปลี่ยนอย่างเราเหลือเกิน (หลังจากนั้นก็เจอบ่อยๆ ในราคาสองพันกว่าเยน...........สวรรค์กลั่นแกล้งอ่ะ)

สิ่งที่ชอบในเกมนี้มีเยอะมากพูดไม่หวาดไม่ไหว อย่างแรกที่นึกออกเลยก็คือภาพค่ะ! สวยกว่าในเมะเยอะมากกกกกกกกๆๆๆ ทำให้กลับไปดูเมะไม่ได้แล้วอ่ะเพราะรู้สึกว่าเส้นเผาเหลือเกิน Opening Movie (มันเรียกว่าไรอ่ะ) ก็สวยมาก ประทับใจขนนกปลิวๆ เพลง Melee ก็เพราะมากๆ เหมือนกัน เราดูวนหลายรอบมากๆ บางทีเล่นๆ เกมอยู่นึกครึ้มใจออกจากเกมกลับไปหน้า Title เปิดดูก็มี

อีกจุดที่ชอบคือเกมนี้มีเสียงพากย์ตัวละครผู้หญิงด้วย ปกติโอโตเมะเกมไม่ค่อยมีเสียงพากย์ตัวเอกหญิงสักเท่าไหร่ (คงเพราะอยากให้ผู้เล่นสัมผัสประสบการณ์เป็นตัวเอกในเรื่อง เลยลบทั้งเสียงและให้เปลี่ยนชื่อได้ด้วยละมั้ง) แต่เราชอบเล่นด้วยความรู้สึกในฐานะบุคคลที่สามมากว่า เป็นคนที่คอยเฝ้ามองเหล่าตัวเอกหลังจอภาพ (พูดง่ายๆ โอโตเมะเกมสำหรับเรา = นิยายที่มีภาพมีเสียงเลือกตอนจบได้) ก็เลยชอบมากที่มันฟูลวอยซ์แบบฟลูวอยซ์จริงๆ อ่ะ

พูดถึงตัวละครหญิงแล้วมาพูดถึงตัวละครชายบ้าง มีเยอะมากกกก (ชอบที่แบบบางทีเบื้องหลังของคนนี้ก็ไม่ได้อยู่ในรูทตัวเอง ต้องไปอ่านรูทคนอื่นเอา เช่น เซนริค่ะ ถ้าอยากรู้ความหลังของเซนริ เล่นรูทเซนริอาจจะรู้ไม่เยอะมาก ต้องไปเล่นรูทอากิโตะค่ะ อันนั้นจัดหนักจัดเต็มแน่นอน) แล้วด้วยความที่รูทเยอะมาก แต่ละคนเลยเป็นเรื่องสั้นๆ แป๊บเดียวก็จบ สำหรับคนขี้เบื่ออย่างเรา (ที่บางทีก็อยากเล่นให้จบๆ แล้วไปเล่นรูทอื่นบ้าง) เลยชอบมากๆ เคยเล่นแบบยิงยาวตาแตกไม่พักตอนรูทคาเครุ ไม่ถึงสิบชั่วโมงก็เล่นจบละ

แล้วเรื่องนี้มุกตลกเยอะมากกกกก ขำก๊ากหลายฉากมาก ชอบความสัมพันธ์ของแต่ละคนบนเรือนอร์นด้วย ในเกมจะมีตอนสั้นๆ ให้อ่านแบบ กลุ่มเลือดกรุ๊ปโอ กลุ่มผู้ใหญ่ ฯลฯ มาเม้าท์มอยคุยกันให้เราอ่านด้วย บันเทิ๊งบันเทิง

สรุปว่า สนุกกกก!! ชอบบบ!!!

เป็นเกมเดียวที่เราเล่นทุกรูท ทุกฉากจบ ทุกเรื่องสั้น เล่นทะลุทะลวงจนไม่มีอะไรจะให้เล่นละ

 

อันดับสามม่ายมี เกมที่เหลือคือชอบพอๆ กันไม่ก็ชอบน้อยไปเลย

 

3 อันดับรูทที่ชอบ

เป็นอันดับรูทที่เล่นแล้ววางเครื่องไม่ลง เล่นจนตาแหกไปข้าง แม้เวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนก็นึกถึงความรู้สึกตอนที่เล่นออก สนุกจัง อิ่มเอม ฟ่องฟู ดีจังที่ได้เล่น ความรู้สึกประมาณเนี้ยอ่ะค่ะ

*ไม่เรียงลำดับ

1. Dynamic Chord: Reve Pafait รูทรวม

ไม่ได้เล่นแล้วเขินหรือทำให้กรี๊ดผู้ชายในเรื่องแต่อย่างใด ออกจะธรรมดาๆ สำหรับโอโตเมะเกมด้วยซ้ำ

เพราะรูทรวมของเกมนี้จะพูดถึงที่มาของวง Reve Pafait การรวมตัวกันของสมาชิกในวง บลาๆ ไม่ค่อยได้มีฉากเลิฟๆ เท่าไหร่

แต่ที่ชอบเพราะเล่นแล้วสัมผัสได้ถึงพลังมิตรภาพ การเดินตามความฝันของเหล่าตัวเอก ทำให้รู้สึกว่าวัยรุ่นนี่มันดีจังน้า...

พอเล่นจบในแต่ละรูท ได้เห็นพวกเขาทำความฝันก้าวแรกสำเร็จแล้วก็รู้สึกยินดี หัวใจพองฟู

ต่อจากนี้ไม่มีให้เฝ้าดูต่อแล้วรู้สึกเหมือนต้องเดินออกจากโรงหนังเลยค่ะ ทั้งๆ ที่ยังอยากดูต่อ แต่ถึงตัวต้องไปแต่ความประทับใจก็ยังตราตรึงมาจนถึงทุกวันนี้นะ

 

2. รูทของคานาโตะ จากเกม Diabolik Lover ภาคแรก 

(逆巻カナト：diabolik lovers haunted dark bridal)

(*ย้ำว่าภาคแรก! ภาคสองเล่นแล้วได้แต่สบถ ไม่ปลื้มอย่างแรง)

จริงๆ เราก็ไม่ใช่มาโซคิสม์ถึงขนาดที่เห็นตัวเอกชายทำร้ายร่างกายต่างๆ นานาตัวเอกหญิงแล้วจะปลื้มอะไรหรอก

ตอนเล่นสงสารน้องยุยด้วยซ้ำ (แม้ว่าพอเปลี่ยนไปเล่นรูทชูจะหมั่นไส้ก็ตาม)

คานาโตะทั้งเอาส้อมจิ้ม ขู่ฆ่า ดูดเลือด พูดจาไม่ดี

แต่ไม่รู้ทำไมเล่นแล้วสนุกเฉย! วางพีเอสวีต้าไม่ลงซะงั้น เริ่มสงสัยรสนิยมตัวเอง

พอคิดว่า อ่ะ ตอนนี้จบเดี๋ยวจะนอนแล้วนะ เล่นไปเล่นมา อ่ะขออีกตอน เป็นงี้เรื่อยเลย

ตอนพิเศษก็ชอบมากกกกกกก ชอบทั้งสองตอน ประทับใจมาก รู้สึกดีจังที่ได้เล่น

ตอนแรกก็สงสัยว่าคานาโตะรักยุยบ้างหรือเปล่า แต่พอได้เล่นตอนพิเศษแล้วถึงได้รู้ ว่าระหว่างแม่กับยุย คานาโตะเลือกยุยเลยนะ! เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ประทับใจละมั้ง

 

3. รูทของโอซามุ จากเกม Fortissimo 

(成本理：フォルティシモ)

เหตุผลที่ชอบรูทนี้เพราะเล่นไปละรู้สึกอึ้งหลายรอบค่ะ แบบไม่คาดฝันว่ามันจะเกิด.........

เช่น จู่ๆ โอซามุก็เปลี่ยนใจหักดิบมารักนางเอกง่ายๆ, จริงๆ แล้วเป็นพวกกินเนื้อ หื่นตัวพ่อ,

ชอบพูดอะไรที่ทำให้เราร้อง ห๊ะ!! ออกมาหลายรอบ

ก็เลยประทับใจรูทนี้ (ในหลายๆ ความหมาย) เพราะความคาดไม่ถึงด้วยแหละ

 

3 อันดับตัวละครที่ชอบ

อันนี้ไม่เกี่ยวกับเกม ไม่เกี่ยวกับรูท แต่ชอบตัวละครตัวนี้อ่ะ! จะด้วยนิสัย คำพูด หน้าตา หรือใดๆ ก็ตามหลอมรวมกลั่นมากลายเป็นคำว่าชอบค่ะรักค่ะแต่งค่ะ

1. ซาซาซุกะ ทาเครุ จากเกม Collar Malice

(笹塚尊：Collar Malice)

เป็นอันดับหนึ่งของอันดับหนึ่งของอันดับหนึ่งในทั้งมวล!!!!!!!! ชอบพี่เขามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!

ตั้งแต่เล่นโอโตเมะเกมมา ไม่เคยมีใครทำให้รู้สึกเขินได้เท่าทาเครุแล้ว!!!!!!

ชอบความแบบถึงจะปากร้ายหน้าเด็ก แต่ที่จริงแล้วมีความเป็นผู้ใหญ่สูงมากกกกกกกก

แม้นางเอกจะพูดจางี่เง่ายังไงก็อธิบายดีๆ ด้วยเหตุผล

ในตอนพิเศษ ชอบที่ทาเครุใจอ่อน ยอมคุยด้วยสามนาที (พูดไปงั้นแหละ จริงๆ ก็ให้มากกว่าสามนาที คนซึนก็เงี้ย) ทั้งๆ ที่แบบงานยุ่งมาก ตอนแรกบอกไม่เอาไม่คุยจะทำงานแต่สุดท้ายก็ใจอ่อน เห็นนางเอกเศร้าก็ปลอบใจ มันแบบง้ากกก TTTT งื่อๆๆ ใจดีจังเยยย

ในภาคพิเศษ (ภาคอันลิมิเต็ด) ยิ่งตอนทาเครุคุยกับหมานี่แบบ ง้ากกกกกกก เสียงเท่มาก อยากเกิดเปงหมา เปงโปจิของเทออออว์ TTTTTTTT /เริ่มเป็นเอามาก

ยิ่งในภาคธรรมดา ตอนส่งอิโมติคอนคิ้วท์ๆ ให้นางเอกนี่แบบ อย่างกับระเบิดทำลายล้าง ดาเมจ 999+ ตู้มมมมมมม!!!!!!! ชอบ ฉีกยิ้มถึงรูหู หน้าไหม้ ลงไปดีดดิ้นกับเตียงในความน่าร้ากกกกกก

จริงๆ เคก็ส่งอิโมติคอนให้นางเอกนะ แต่รู้สึกแค่ว่าน่ารักจัง (กอไก่ตัวเดียว) เพราะเคส่งบ่อยมาก ส่งทุกรอบเกือบทุกประโยคที่คุยกับนางเอกเลยมั้ง แต่ทาเครุไม่ใช่คนที่จะพิมพ์อิโมติคอนแบบนี้ให้คนอื่นไง เป็นคนจริงจัง ชอบด่าบากะบ่อยๆ พอมาส่งอะไรคิ้วท์ๆ แบบนี้มันเลยรู้สึกน่าร้ากกกกกกกกกกกกแงงงงงงงงงงชอบบบบบบบบบบบบบบบ

สรุปว่าชอบมาก อิโจเดส!

 

2. โชโกะซัง จากเกม Nill admirari no tenbin

(四木沼薔子：ニルアドミラリの天秤)

ปกติเวลาเล่นโอโตเมะเกม (เท่าที่จำได้) ไม่มีตัวละครหญิงที่ชอบเลยค่ะ ตัวละครที่จีบได้ทำเท่ทำคะแนนดึงความสนใจไปซะหมด 55555

แต่ไม่ใช่กับโชโกะซัง!!!!!!

เป็นตัวประกอบ (เมียตัวร้าย) ที่แบบว่า ต่อให้เอาผู้ชายทั้งเกมนี้มัดรวมกันยังสู้โชโกะซังไม่ได้ ชอบขนาดนั้นเลยอ่ะ 5555

ความประทับใจที่มีต่อโชโกะซังนั้นมีมากมายก่ายกอง อาทิเช่น

ในรูทอากิระ ตอนที่นางเอกเกือบโดนตัวร้ายปล้ำในคฤหาสน์ของตัวร้าย แถมยังถูกพูดจาโม่ยๆ ใส่ (อยากให้เธอคลอดลูกให้ อะไรเงี้ย ยี้!) ดูยังไงก็ไม่น่าจะมีใครมาช่วยได้

ถึงจะคิดไว้แล้วว่าเกมคงไม่ปล่อยให้นางเอกโดนปล้ำหรอก พระเอกน่าจะมาช่วยมั้ง! แต่ผิดจ้า เป็นโชโกะซัง เมียตัวร้ายนั่นเองงงง เปิดประตูพลั๊วะ! ดุตัวร้าย ช่วยประคองนางเอก ปลอบนางเอกที่กำลังเสียขวัญ พาไปส่งถึงหอพัก ทั้งๆ ที่น่าจะอยู่ฝั่งตัวร้ายแท้ๆ แต่ทรีตนางเอกดีมาก เท่มาก ประทับใจตั้งแต่ตอนนั้นเลย

ในรูทฮิซุยก็ตกหลุมรักโชโกะซังอีก นางเอกอยากได้หนังสือที่โชโกะซังมี แต่โชโกะซังให้ไม่ได้ (หนังสือเล่มนั้นเป็นของสำคัญ เป็นหนังสือที่เพื่อนสนิทสมัยเด็กซึ่งหายตัวไปเขียนขึ้นมา) เลยยื่นข้อเสนอว่าจะให้ยืมก็ได้ แต่นางเอกต้องมาเม้าท์มอยกะตัวเอง แน่นอนว่านางเอกระแวงว่าที่ชวนไปมีลับลมคมในอะไรหรือเปล่า เพราะถึงยังไงโชโกะซังก็เป็นเมียตัวร้ายอ่ะ แต่โชโกะซังไม่ได้จะทำอะไรจริงๆ แค่อยากคุยตามประสาผู้หญิงเฉยๆ อยากจิบชากินขนมนั่งเม้าท์ ตอนที่บอกว่าถ้าตัวเองอยากให้นางเอกเข้ามาในคฤหาสน์ ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ห้ามไม่ได้แม้แต่สามีตัวเอง ถึงเราจะอยู่คนละฝั่ง แต่นางเอกก็ถือว่าเป็นเพื่อนคนนึงของโชโกะซัง ชวนเพื่อนมาบ้านมานั่งคุยกันมันผิดตรงไหน เราอ่านแล้วแบบ โหเท่ ผู้หญิงคนนี้เท่มากกก อดีตก็เศร้ามากๆ TTTTT โดยเฉพาะความลับในรูทของรุย...อึ้งแดก อึ้งกิ้มกี่ แต่ก็ยิ่งทำให้รู้ว่าที่ผ่านมาผู้หญิงคนนี้ทุกข์มากแค่ไหน อยากให้เขามีความสุขจังเลย TTTTTT

 

3. สโนว์ จากเกม Shiro to kuro no alice

(スノウ：白と黒のアリス)

เป็นผู้ชายที่อ่อนโยนใจดีมากกกกกกกกกกกก ก็เลยชอบค่ะ เราแพ้ผู้ชายใจดี แหะ

แถมตามใจนางเอกทู๊กกกอย่าง ให้ท้ายมากๆ

จำได้ว่าตอนเล่นแฮปปี้มาก ยิ้มมาก เขินมาก แต่พอจะเขียนดันนึกไม่ออกว่ามีจุดไหนที่ทำให้ชอบบ้างนะ?

จำได้แค่ความรู้สึกตอนเล่นว่าชอบมากๆๆๆ ใจดีมากๆๆๆ กรี๊ดพร่ำเพ้อใส่เพื่อนไปหลายวัน