[บันทึก Otome Game] 3.1 : Koroshiya to Strawberry (Kurama's Route)

วันนี้จะมาขอรีวิวและบ่นไปเรื่อยกับเกมโอโตเมะเกมใหม่ที่เราเพิ่งซื้อมาค่ะ
เกมนั้นก็คือ Koroshiya to Strawberry (殺し屋とストロベリー [Killers and Strawberry]) จากค่าย Broccoli นั่นเองงง
รู้สึกว่าเกมนี้ได้อันดับ 6 จาก 10 อันดับเกมจีบหนุ่มขายดีประจำปี 2018 ซึ่งจัดอันดับโดยนิตยสาร B's-LOG ด้วยล่ะค่ะ (ที่มาข้อมูล : https://www.online-station.net/girlzone/view/123520)
มีอันดับมาการันตี แถมภาพสวย+ผู้งานดีขนาดนี้ เราเลยรีบสอยมาเล่นเลยค่ะ อิอิ
(จริงๆ ลดราคาด้วยล่ะนะ)
เว็บออฟฟิเชี่ยล : http://www.korosuto.com/

เรื่องย่อเกม

นางเอกตื่นมาในสภาพที่ตัวเองนอนอยู่ในกระเป๋าเดินทาง เมื่อตื่นขึ้นมาเธอก็พบว่าตัวเองอยู่ในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย และพบกับผู้ชายคนหนึ่งนามว่า ทสึคิมิ ผู้มีงานรองคือมาสเตอร์คาเฟ่ทสึคิคาเกะ (แสงจันทร์) งานหลักคือนักฆ่า และงานที่เขาได้รับมอบหมายในครั้งนี้คือคอยคุ้มครองเธอจนกว่าผู้จ้างวานจะมารับกลับ

ความน่าสนใจของเกมนี้อยู่ที่คาเฟ่ทสึคิคาเกะเต็มไปด้วยหนุ่มๆ สุดอันตรายที่ทำงานอยู่ในเงามืดทั้งน้าน ไม่ว่าจะเป็นนักฆ่า พ่อค้าอาวุธ หมอเถื่อนและบอดี้การ์ด

สารภาพเลยว่าอยากเล่นตั้งแต่เห็นซีจีนางเอกนอนอยู่ในกระเป๋าเดินทางนี่แหละค่ะ ฮา

มาดูหนุ่มๆ กันบ้างดีกว่า

ไล่มาจากซ้ายไปขวาบน แล้วก็ลงมาซ้ายขวาล่างนะคะ

ทสึคิมิ (มาสเตอร์ผู้ใจดียิ้มตลอดเวลา รับผิดชอบของหวาน+นักฆ่า)

อิสุนุ (บาริสต้าหน้าโหด เหมือนจะปากร้ายแต่ก็ใจดีละมั้งนะ+นักฆ่า)

คุรามะ (คุณหมอผู้ไม่ถูกโรคกับการปฏิสัมพันธ์ ทำงานในทสึคิคาเกะในฐานะหมอนั่นแหละ)

โนอิน (พ่อค้าหน้าเด็กสุดลึกลับ)

อามอน (นักฆ่าไร้สังกัดขี้หลี)

ฮาเสะกาวะ (บอดี้การ์ดหน้านิ่ง)

ส่วนวันนี้ที่จะมารีวิวและบ่นคือรูทของ คุณหมอคุรามะ (หนุ่มแว่นผมเงินนั่นแหละค่ะ)

จริงๆ อยากเล่นโนอิน (ผู้ชายถักเปียหน้าเด็ก) แต่โดนล็อกอ่ะแง T_T

รีวิว+บ่นไปเรื่อย : รูทคุณหมอคุรามะ
*เนื้อหารูทอยู่ด้านล่างอีกทีนะจ๊ะ ยาวโพดๆ

เกี่ยวกับคุณหมอ

คุณหมอเป็นหมอประจำคาเฟ่ทสึคิคาเกะ มีความสามารถมากและมักเรียกค่ารักษาแพงหูฉีก เวลาว่างจากการตรวจคนไข้คือเล่นต่อประกอบบ้านขนาดเล็ก (ภาษาไทยคืออะไรหว่า? ถ้าอิ้งก็ miniature ญปก็ ミニチュア อ่ะค่ะ) มีความรู้ด้านประวัติศาสตร์ ชอบที่เงียบๆ ปฏิสัมพันธ์กับคนไม่ค่อยเก่ง ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับความชอบของผู้หญิงเลย

BGM : 10/10
เพลงเพราะมากเลย! ให้อารมณ์เหมือนนั่งอยู่ในคาเฟ่จริงๆ อยากเอามาฟังตอนทำงานด้วยแต่เอาเพลงจาก PS Vita มาใส่ PC ไม่เป็น - -l l l

ตัวละคร : 8/10
นึกว่าคุณหมอจะกร๊าวกว่านี้ แต่เล่นไปเล่นมาก็ไม่มีอะไรเท่าไหร่ หลังๆ พูดเยอะม๊ากกก พูดเป็นต่อยหอย ใครชอบนักพากย์คนนี้น่าจะฟังฟินไปเลย ข้อดีคือหล่อมาก 555

เนื้อเรื่อง : 7/10
ไปแบบเรื่อยๆ มากกก แบบมากๆๆ ไม่ค่อยมีจุดพีคเท่าไหร่ เล่นไปเล่นมาหลับจ้า แต่ก็มีฉากให้ฟินจิกหมอน ยิ้มหน้าบานตะหมูกบานอยู่ แต่ไม่ได้หวือหวาอะไร แค่ฟินแบบมุ้งมิ้ง ฟีลกู๊ด ความค่อยๆ รักกันเบาๆ ของคุณหมอกับอิจิโกะ (เพลงซิงกูล่าลอยมาเลย ฮา) แต่ชอบตรงค่อยๆ รักกันนะ ไม่ได้ชอบกันแบบปุ่บปั่บ แต่เกิดจากความใกล้ชิดกัน อยู่ด้วยแล้วสบายใจ ความเข้ากันได้ด้านรสนิยมไรงี้

CG : 9/10
ภาพสวยดีค่ะ แอบคาดหวังคิสซีนเล็กน้อย แต่มีรูปเดียวเองง่า

สรุป 
แอบผิดหวัง เพราะก่อนซื้อคาดหวังกับเกมนี้มากๆ ติดอันดับมันต้องสนุกสิ!! แต่พอมาเล่นจริงๆ เนื้อเรื่องไม่ค่อยมีอะไรเลยค่ะ ไปแบบเรื่อยๆ เอื่อยๆ มาก ทั้งๆ ที่พล็อตเกี่ยวกับเบื้องหลังด้านมืดอย่างนักฆ่าแท้ๆ นึกว่ามันจะอันตราย ดราม่าปวดตับกว่านี้ ปรากฎว่าฟีลกู้ด ละมุนฟุ้งฟิ้งซะงั้น อาจจะเป็นเพราะว่าเลือกเล่นคุณหมอด้วยหรือเปล่านะ? คุณหมอเป็นฮิคิโคโมริ แทบไม่ได้ออกนอกห้องตรวจเลย ก็เลยไม่มีอะไรให้ตื่นเต้นหรือเปล่านะ? ถ้าเลือกเล่นรูทอื่นอาจจะระทึกกว่านี้ (เดา)
นอกจากนี้เล่นไปเล่นมาก็มีความรู้สึกว่าอิหยังวะ แบบนี้ก็ได้เหรออยู่หลายจุด ไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่ในความคิดของเรา เลยแอบขัดใจเล็กน้อย แต่เอาเถอะ สรุปก็เล่นฆ่าเวลาได้เพลินๆ ค่ะ

++++++

เนื้อเรื่องคร่าวๆ ของรูทนี้ (แน่นอนว่าสปอยแหลก)

*เท่าที่เราจำได้และเท่าที่อ่านภาษาญี่ปุ่นรู้เรื่องนะคะ ความจำไม่ค่อยดี ผิดพลาดตรงไหนขออภัย

ทสึคิมิ มาสเตอร์ของร้านควบตำแหน่งนักฆ่าได้รับมอบหมายให้คอยอารักขานางเอกหรืออิจิโกะจนกว่าผู้จ้างวานจะมารับ ในระหว่างนั้นเขาได้บอกให้อิจิโกะมาทำงานเป็นพนักงานของร้านด้วย (อารมณ์เหมือนทำงานพิเศษ) เพราะขอบเขตที่เขาดูแลคือให้อาหารและที่อยู่ที่นอนเท่านั้น รายจ่ายอื่นๆ ต้องทำงานมาจ่ายเอง

ปัญหาที่อิจิโกะมีคือพูดไม่ได้ เลยต้องใช้สมาร์ทโฟนพิมพ์ข้อความเวลาอยากพูดแทน

ทสึคิมิบอกให้อิจิโกะไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่อิจิโกะดันเข้าห้องผิด หลงไปเข้าห้องตรวจของคุณหมอคุรามะซะงั้น ด้วยความที่ชุดที่อิจิโกะใส่อยู่เป็นชุดคนไข้ คุณหมอเลยเข้าใจผิดว่าเธอเป็นคนไข้ของเขา เลยทำการตรวจเบื้องต้น เช่น ดูคอ ดูผิวหนัง ประมาณนี้

จากนั้นอิสุนุ บาริสต้าของร้านก็มาตามเพราะเห็นว่าเปลี่ยนเสื้อผ้านานเกินไปละ เขาเบรกไม่ให้หมอตรวจอิจิโกะไปมากกว่านี้ และแก้ความเข้าใจผิดว่าเธอไม่ใช่คนไข้ เป็นแค่คนที่ลูกค้ารับฝากให้ดูแลเฉยๆ

หลังจากนั้นอิจิโกะก็ได้ทำงานในฐานะเด็กเสิร์ฟของร้าน จนกระทั่งวันหนึ่ง มีลูกค้าโชกเลือดเข้ามา ต้องรีบพาไปให้คุณหมอรักษา คุณหมอเลยขอทสึคิมิให้อิจิโกะช่วยเป็นลูกมือหน่อย เพราะเป็นเคสที่ค่อนข้างหนักและฉุกเฉิน

ระหว่างที่อยู่ด้วยกันสองต่อสอง คุณหมอก็เข้ามาคุยกับอิจิโกะว่า เขาสงสัยในตัวอิจิโกะตั้งแต่ที่ได้ตรวจครั้งนั้น เพราะผิวหนังมีร่องรอยจากเข็มฉีดยาเป็นจำนวนมาก ตอนแรกก็คิดว่าติดยา แต่เธอไม่มีอาการคนติดยาให้เห็น เพราะงั้นจึงสันนิฐานได้อีกอย่างหนึ่งว่าเป็น หนูทดลอง

ความลับ (จะเรียกว่าความลับได้หรือเปล่านะ?) ของอิจิโกะคือ เธอถูกพาตัวไปในสถานที่แห่งหนึ่ง ที่นั่นจับเธอทรมานต่างๆ นานา เช่น ไฟช็อต ให้กินยาพิษ เพราะอยากทดลองอะไรบางอย่าง นางเอกถูกทรมานมากเข้า มากเข้า ความรู้สึก ความคิดต่างๆ ก็เริ่มหายไป เครียดหนักจนพูดไม่ได้ เป็นสาเหตุว่าทำไมนางเอกชอบทำหน้าตาย ไม่ชอบคิดอะไรซับซ้อน ชอบทำตามคำสั่งอย่างเดียวเพราะก่อนหน้านี้ไม่จำเป็นต้องคิดอะไร คิดไปก็ไม่มีประโยชน์ ยังไงก็ถูกจับทรมานทรกรรมอยู่ดี มีหน้าที่แค่ทำตามเฉยๆ (รู้เบื้องหลังนางเอกแล้วสงสารหนักมาก TTT___TTT)

ซึ่งคุณหมอคุรามะสันนิฐานว่า เหตุผลที่สถานที่แห่งนั้นจับอิจิโกะไปทดลองเพราะเธอเป็นมนุษย์ตายยาก (死なない人間 คนที่ไม่ตาย แปลเป็นไทยแล้วตลกดีแฮะ ถถถ) ต่อให้เครื่องบินตก จมน้ำ ก็จะแค่มีบาดแผล แต่จะไม่ตาย จะตายก็ต่อเมื่อหมดอายุขัย นอกจากนี้ยังมีชีวิตยืนยาวกว่าคนอื่นอีกด้วย อาจจะเป็นเพราะอิจิโกะมีลางสังหรณ์ถึงเหตุการณ์ที่เป็นอันตรายถึงชีวิต ทำให้หลีกเลี่ยงได้ เลยตายยากกว่าชาวบ้านนั่นเอง ถถถถ

คุณหมออยากรู้เลยขอทำการทดลองกับเธอ โดยที่สัญญาว่าจะไม่ทำให้เจ็บเด็ดขาด แล้วอิจิโกะก็ตกลง

การทดลองก็เช่น ให้เลือกไพ่ที่ต่างออกไป, ดูว่า AED เครื่องไหนเสีย, หลอกให้เลือกดื่มน้ำ (ที่ในบรรดาแก้วทั้งหมดมีใส่ยาพิษอยู่แก้วนึง) เพื่อดูว่าอิจิโกะจะรับรู้ถึงอันตรายได้ถึงขั้นไหน เป็นต้น

นางเอกอยู่กับคุณหมอก็รู้สึกสบายใจ เพราะไม่ต้องออกไปเจอผู้คน นอกจากนี้การทดลองก็ไม่ทำให้เธอเจ็บอีกต่างหาก แต่ลึกๆ ก็กังวลและระแวงว่าหรือนี่จะเป็นหนึ่งในการทดลอง เธอกลัวว่าถ้าวันหนึ่งตัวเองปล่อยตัวปล่อยใจ แล้วมารู้ทีหลังว่าการที่ทุกคนใจดีด้วยเป็นแค่การทดลอง คงจะเจ็บปวดน่าดู อิจิโกะเลยเลือกที่จะไม่คิดอะไร ไม่รู้สึกอะไร กลับไปเป็นตุ๊กตาไร้ชีวิต

คนที่สังเกตจุดนี้ได้คือ มะทสึริ สาวสวยนักฆ่าที่แวะเวียนมาร้านนี้ประจำ เลยต่อว่าคุณหมอที่ทำการทดลองกับอิจิโกะ แล้วยื่นเงื่อนไขกับเขาว่าหลังจากนี้หนึ่งอาทิตย์ จะให้อิจิโกะเลือกว่าจะอยู่ที่นี่หรือเป็นอิสระ (มะทสึริจะพาหนี) และท้าทายคุณหมอให้ลองรักษาอาการพูดไม่ได้ของอิจิโกะดู

คุณหมอรับคำท้า และรู้ว่าอาการพูดไม่ได้ของอิจิโกะมีสาเหตุมาจากจิตใจ เลยทำอะไรต่างๆ นานาให้อิจิโกะ เช่น ให้ขนมกับดอกไม้ พาออกไปข้างนอก ให้ miniature มาทำเล่น ทำการบำบัดด้วยการสัมผัส (ทัชฮีลลิ่ง) ด้วยเหตุนี้ทำให้เธอกับคุณหมอใกล้ชิดกัน และเริ่มมีใจให้กัน

หลังจากนั้น ที่ร้านก็มีงานใหญ่เข้ามา พวกทสึคิมิได้รับมอบหมายให้ลอบฆ่าคนสี่คน ระหว่างที่พวกทสึคิมิไปทำงาน ในร้านก็เหลือแค่คุณหมอกับอิจิโกะ คุณหมอถามอิจิโกะว่าเหลือเวลาอีกไม่กี่วันก็จะครบกำหนดหนึ่งอาทิตย์แล้ว จะเลือกอยู่ที่นี่หรือหนีไปกับมะทสึริ

Happy End
อิจิโกะบอกชอบคุณหมอ อยากอยู่กับคุณหมอตลอดไป หมอเลยบอกว่าเขาเองก็ชอบอิจิโกะเหมือนกัน และตั้งใจพาหนี ทว่าตอนที่ออกมานอกร้านก็ป๊ะกับทสึคิมิพอดี ทสึคิมิถามว่าทำไมต้องพาอิจิโกะหนีด้วย คงไม่ใช่เพราะเห็นใจ สงสารหรือเพราะความสัมพันธ์ชู้สาวหรอกใช่มั้ย คุณหมอเลยตอบไปว่ามันเป็นความรับผิดชอบของหมอคนหนึ่งที่อยากรักษาอาการพูดไม่ได้ของคนไข้จนกว่าจะหายดี ถ้าอยู่ที่นี่ต่อไปก็ไม่รู้ว่าอิจิโกะจะจากไปเมื่อไหร่ จากนั้นโนอินก็โผล่มา แล้วก็อนุญาตให้หมอพาอิจิโกะหนีได้ (จริงๆ แล้วโนอินเป็นบอสของร้านทสึคิคาเกะค่ะ)

Bad End 
อิจิโกะบอกว่าอยากอยู่กับคุณหมอ แต่คุณหมอก็บอกว่าทำไม่ได้ เพราะนางเอกเป็นของที่รับฝากมา จากนั้นมะทสึริก็เข้ามาหาคุณหมอ แล้วคุณหมอก็ปล่อยให้อิจิโกะกับมะทสึริอยู่กันตามลำพัง
มะทสึริยอมบอกเหตุผลว่าทำไมถึงอยากช่วยอิจิโกะ เพราะว่าในตัวของอิจิโกะมียีนของมะทสึริอยู่ครึ่งนึง ความจริงแล้วมะทสึริมียีนพิเศษที่ทำให้ตัวเองเป็นอมตะ (ตอนแรกนึกว่าแค่ตายยากเฉยๆ แต่ฟังจากที่มะทสึริพูด ดูเหมือนจะกึ่งๆ อมตะมากกว่า) เพื่อนที่ตอนนี้ผันไปเป็นศัตรูรู้เข้าเลยให้ลูกน้องขโมยเลือดมะทสึริมาทำการทดลอง สร้างโคลนลิ่งที่มียีนแบบเดียวกับมะทสึริขึ้นมา ถ้าการทดลองนี้สำเร็จก็จะได้ประโยชน์หลายๆ อย่าง เช่น กองทัพมนุษย์อมตะ คนที่เหลือรอดจากการทดลองนั้นก็คืออิจิโกะ
สุดท้ายมะทสึริก็พาอิจิโกะหนีโดยมีคุณหมอช่วยปกปิดให้ มะทสึริมีความปรารถนาดีอยากให้อิจิโกะมีความสุข เพื่อการนั้นจึงออกเดินทางเพื่อหาวิธีที่จะทำให้ทั้งสองคนมีชีวิตอยู่บนโลกนี้อย่างมีความสุข


จบแว้ว ใครอยากพูดคุยเม้ามอยก็ตามสบายนะคะะะ เหงาปากมากเลย 555 /เลยจบลงที่การเขียนบล็อกบ่นนี่แหละ ผ่าม